چشم‌هایش؛ کوثر افتخاری؛ پیله پاره شد، ققنوس برآمد
با گذشت شش ماه از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در پی کشته شدن «مهسا [ژینا] امینی»، حالا دیگر کم‌تر کسی است که نام «کوثر افتخاری» را نشنیده باشد و عکس‌هایش را که در سراسر جهان پخش شده، ندیده باشد. دختر ۲۲ ساله‌ای که تحصیلکرده دانشگاه «الزهرا» است و بازگشت او به صحنه تئاتر پس از شلیک به چشم‌اش، در رسانه‌های داخل ایران هم بازتاب داشت.
بیستم مهر بود که چشم‌اش را هدف شلیک قرار دادند، ماه‌ها به‌دنبال درمان و تزریق سلول‌های بنیادی برای ترمیم چشم‌اش بود، کنار دیگر آسیب‌دیدگان قرار گرفت، نسبت به وقایع ایران سکوت نکرد و به صحنه تئاتر برگشت؛ از «کیان پیرفلک» تا اعدام معترضان موضع گرفت و به مسمومیت‌های دانش‌آموزان واکنش نشان داد. به او اتهام زدند، عفوش کردند، اما او باز هم به مسیری که بدان ایمان داشت، ادامه داد.
***
چهره ضارب را دیده بود؛ همان بیستم مهر، وقتی اعتراضات سراسری در پایان نخستین ماه خود قرار داشت. کوثر در تهران هدف شلیک قرار گرفت. خودش بعد از شش ماه نوشت که هنوز وقتی در دیدن اطرافش با مشکل روبه‌رو است، تمرکزش به‌هم می‌ریزد، چون برای دیدن سمت راستش باید ۱۸۰ درجه بچرخد و «قیافه ضاربی که حکم گرفت و چشمم را نابینا کرد، همه‌ش توی ذهنم است. کسی که چشم‌اش را از دست داده با تهدید محال است که سکوت کند.»
ویدیوی شلیک به چشم کوثر، همان بیستم مهر در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شد. در آن زمان، هنوز کسی نمی‌دانست که نیروهای سرکوب، هدفمند چشم‌های معترضان را کور می‌کنند. هنوز دست‌های برخی از آسیب‌دیده‌ها در هم گره نخورده بود تا همبستگی‌شان را به رخ ضاربان و عاملان نابینایی خود بکشند و هنوز، گروهی از پزشکان شهادت نداده بودند که صدها معترض از ناحیه سر و چشم‌ها، هدف شلیک هستند.
