يونس شاملى ;براى دمكراسى يا براى بازتوليد استبداد، كدامين؟

من هدفمندى گروه “جمهورى إيران” در تلگرام را خواندم. در آنجا مينويسيد؛ گروه جمهورى إيران خواهان  “جمهوريت, دمكراسى، استقلال و يكپارچكى و… در ايران است”. ” جمهوريت و دمكراسى و… در إيران” مطالبه ايى سابجكتيو(ذهنى) است و هيچ تضمينى عينى براى تقسيم قدرت سياسى در كشور را كه پايه أوليه تكوين دمكراسى است در خود مستتر ندارد. بى دليل نيست كه تمامى جريانات ارتجاعى و ناسيوناليست از نوع مجاهدين خلق، حزب پان ايرانيست، جبهه ملى، ملى مذهبى ها و حتى تمام جناحهاى سلطنت طلب نيز أين مطالبات را طلب ميكنند.

همكارى حزب جمهوريخواه سكولار دمكرات ها با احزاب سلطنت طلب و مشروطه خواه نمونه برجسته ايى از أين هم آوايى در يك برنامه ذهنى و پوپوليستى در بعد از سرنگون جمهورى اسلامى است. تمام تشكلهاى فوق الذكر هدفشان تأسيس يك دولت يونيتار و متمركز در تهران است. به بيان ديگر اگر بتوانيم پوپوليسم نهفته در أين نوع جمهورى خواهى و دمكراسى طلبى را دريابيم، هدفمندى أين گروه ها را براى بازتوليد استبداد جديد در بعد از سرنگون جمهورى اسلامى به روشنى خواهيم ديد. اما جاى دادن يك مطالبه و هدفمندى عينى در تقسيم قدرت سياسى آتى، بعد از جمهورى اسلامى، هم ميتواند دمكراسى حقيقى در بعد از جمهورى اسلامى را تضمين كند و هم گرايش عمومى در ميان مردم را در مبارزه عليه جمهورى اسلامى تقويت كند و در عين حال وسعت مبارزه را از مركز به پيرامون ميكشاند و جنبش هاى مترقى خلقهاى غيرفارس را به جنبش عمومى دمكراسى خواهى در ايران پيوند ميزند. أين مطالبه و هدفمندى عينى تأكيد به فدراليسم در كنار جمهوريت و ديگر مطالبات استكه گروه جمهورى إيران به آن تأكيد دارد. فدراليسم يك مطالبه ذهنى نيست. بلكه يك شرط و هدف عينى است كه خواه ناخواه قدرت سياسى را به مناطق مختلف در كشور تقسيم ميكند و از تمركز قدرت در مركز و باز توليد استبداد ممانعت به عمل ميآورند. و دقيقا به همين دليل، آن برنامه هاى سياسى كه در ميدان سياست از سوى گروهاى اوپوزيسيون به مثابه بديل سياسى مطرح ميشوند و فاقد هدفمندى فدراليسم هستند برنامه هاى سياسى ارتجاعى و استبدادپرور به حساب مى آيند. به بيان ديگر أين برنامه هاى سياسى حتى از قانون اساسى انقلاب مشروطيت در 110 سأل پيش نيز ، كه اصل قانون ايالتى و ولايتى را در خود مستتر داشت، عقب مانده ترند. به همين جهت و براى جلب نظر بخشهاى وسيع در جامعه ايران و براى پيوند دادن مبارزات مردم در مركز و پير امون (آذربايجان، كردستان، بلوچستان، لرستان، اهواز و…) پيشنهاد ميكنم، به جاى گروه “جمهورى إيران”، “جمهورى فدرال إيران” را هدف قرار دهيم و فدراليسم را به هدفها و مطالبات أين گروه اضافه كنيم.