مهراوه خندان، فرزند نسرین ستوده، پس از ساعاتی بازداشت با قرار کفالت آزاد شد
در هفتمین روز اعتصاب غذای «نسرین ستوده»، وکیل زندانی در اوین، ماموران امنیتی با حضور در منزل خانواده او، فرزندش «مهراوه خندان» را بازداشت کردند و به دادسرای امنیت اوین بردند. مهراوه خندان چند ساعت پس از حضور در دادسرا با قرار کفالت آزاد شد.
به گفته «رضا خندان»، همسر نسرین ستوده، پنج نیروی امنیتی با دو خودرو و بدون حضور مامور زن، به منزل آن‌ها آمدند و مهراوه را با خود به دادسرا بردند. در دادسرای اوین به او اتهام زده‌اند که در سالن ملاقات با یک مامور زن درگیر شده و او را مضروب کرده است.
رضا خندان به «ایران‌وایر» گفت: «در دادسرا به مهراوه گفته‌اند که با یک خانم مامور درگیر شده و او را زده است. اصلا به فرض آن‌که درگیر هم شده باشد و بلایی هم سر آن خانم آورده باشد. برای این بچه ۴۵ کیلویی با دو ماشین و پنج نفر قلندر آن هم بدون مامور زن آمده بودند تا او را به تنهایی ببرند. کجا؟ دادسرای امنیت و نه حتی دادگاه عمومی؛ آن هم بدون احضاریه قبلی.»
او در ادامه توضیح داد: «ما آن خانم را می‌شناسیم. چهار برابر هیکل مهراوه است. او مامور است و نه یک آدم عادی. یعنی دوره دیده است که زندانیان را کنترل کند و اگر مثلا پنج زندانی فرار کردند، او می‌تواند آن‌ها را بگیرد و به انفرادی بیاندازد. به مهراوه گفته‌اند که او این مامور زندان را کتک زده است.»
البته به نظر می‌رسد که این اتهام‌ها و بازداشت‌ها خصوصا در شرایطی که نسرین ستوده یک هفته است برای «آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی» در اعتصاب غذا به سر می‌برد، برای ایجاد فشار بیشتر بر این زندانی است.
همان‌طور که رضا خندان می‌گوید: «البته این اتهام‌ها را روی کاغذ به مهراوه زده‌اند. وگرنه نسرین در اعتصاب غذاست و آن‌ها می‌خواهند از راه‌های مختلف آزار و اذیت کنند؛ هم نسرین و هم خانواده ما را. یک روز حساب‌های بانکی را مسدود می‌کنند، یک روز من را بازداشت می‌کنند و حالا سراغ فرزندمان، مهراوه، آمده‌اند. راه‌های مختلف را برای فشار بیشتر امتحان می‌کنند.»
یکی از ابزارهای آزار و شکنجه زندانیان فشار بر خانواده‌های زندانیان از طریق احضار، بازداشت، شکنجه و حتی صدور احکام طولانی‌مدت است.
در ماه‌های گذشته نمونه‌های دیگری هم از این نوع اعمال فشار رسانه‌ای شده بود. به عنوان نمونه، سی‌ام تیر ماه ۱۳۹۹ «تقی رحمانی»، همسر «نرگس محمدی»، در شبکه‌های اجتماعی با انتشار ویدیویی از «کیانا» و «علی»، دو فرزند آن‌ها، خبر داد که یازده ماه بوده است که آن‌ها با مادرشان صحبت نکرده‌اند. در پی انتشار این خبر و اعتراض‌های بسیاری که در شبکه‌های اجتماعی ابراز شد، بالاخره نرگس محمدی توانست با علی صحبت کند.
یا در نمونه‌ای دیگر، ۲۵ تیر ماه ۱۳۹۹ «سعید دهقان»، وکیل «علیرضا علی‌نژاد» برادر «مسیح علی‌نژاد»، خبر داد که موکلش به هشت سال زندان محکوم شده است. مسیح علی‌نژاد بارها اعلام کرده است که جرم برادر او صرفا هم‌خونی با این کنش‌گر است.
در تاریخ جمهوری اسلامی نمونه‌های بسیاری می‌توان از اعمال آزار و اذیت و شکنجه بر خانواده‌های سیاسی و عقیدتی مثال آورد که نیروهای امنیتی و زندان‌بان‌ها برای فشار بر زندانیان انجام داده‌اند. ایران‌وایر پیش‌تر در گزارشی به چندین نمونه از این اقدامات از آغاز حکومت جمهوری اسلامی تا همین ماه‌های جاری پرداخته است.
حقوق‌دان‌ها معتقدند که اعمال فشار بر خانواده‌های زندانیان، تهدید و احضار و ارائه اخبار دروغ به آن‌ها «شکنجه» است و شکنجه یکی از زیرمجموعه‌های «جنایت علیه بشریت» به شمار می‌رود.
در حال حاضر به نظر می‌رسد که اعتصاب غذای نسرین ستوده و در پی آن اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و عقیدتی در بند هشت اوین، و همچنین پیوستن «سهیلا حجاب» به این اعتصاب‌ها باعث شده است که جمهوری اسلامی به جای پاسخ به خواسته‌ها و مطالبات آن‌ها، اقدام به فشار بیشتر کند. آخرین نمونه این فشارها، بازداشت مهراوه خندان و اتهام ضرب و جرح یک مامور زندان است.
خواسته زندانیانی که اعتصاب غذا کرده‌اند آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی است.
