جایزه صلح نوبل به خانوم نرگس محمدی و تمام شیرزنان مبارزکشور مبارک باد !

بار دیگر نوبل ِ صلح برای زنی که دفاع از آزادی ، و حقوق شهروندی را ، در دستور ِ کنشگری خویش نهاده است :

اعطای جایزه ی صلح نوبل به نرگس محمدی ، پیش از آنکه به عنوان موفقیتی در سطح بین المللی در به رسمیت شناختن تلاش های زنان این سرزمین ِ کثیرالمله ، از جمله خانم محمدی ، موجب مسرت ِ کنشگران ِ مدنی در جنبش ِ عدالت طلبی شان باشد ، یک گام امید افزا در پشتیبانی از زنان ، و نقش برجسته آنها در تنوع ِ رهبری ِ جنبش تواند بود .پایداری ِ مثال زدنی ِ نرگس در دفاع از آزادی ، و هزینه های جان فرسایی که وی در راه مبارزه ی مدنی ِ خشونت پرهیز ، برای کنشگری های اش پرداخته و می پردازد ، پتانسیال ِ انگیزه دهندگی ویژه‌ای برای دیگر رهروان ِ راه ِ آزادی و عدالت به ارمغان آورده است .

نرگس محمدی در درازنای کنشگری خشونت پرهیز اش ، در چهارچوب روشنگری های ِ کانون مدافعان حقوق بشر ، مخالفت صریح خویش با مجازات اعدام را عنوان کرده ، و” لغو گام به گام اعدام” را ، راه حلی برای برون رفت از چرخه جهنمی قصاص دانسته است .

ما مطالبه گر ِ رهایی ِ نرگس محمدی ، و دیگر زندانیان سیاسی بوده ، و ادامه ی اسارت وی را ، سند ِ خفت بار دیگری در کارنامه ی سیاه حاکمیت ۴۴ ساله ی قداره بندان ِ شریعت می دانیم . باشد که به زودی همانگونه که پیشتر ، در فترت حبس های پر شمار ِ نرگس ، شاهد آن بوده ایم ، شاهد آزادی نرگس ، و در آغوش کشیدن مجدد مادرش ، و چون گذشته ، آوازخوانی با دوجگرگوشه اش با زبان مادری (تورکی) باشیم  .

نرگس ! ترانه ی دلخواه ات را شنیدیم (” کوچه لره سو سپمیشم ، یار گلنده توز اولماسین ….”). در صدای تو ، رعناوارگی امید به فردا ، تعهد به پایداری در پیمان ِ آزادگی ات را به گوش جان شنیدیم .

ما هم راه آزادی ات را ، به نام زلالی آب و پاکی ان چون قلب تو آب خواهیم پاشید و کوچه ها را خواهیم آراست که گرد و خاکی بر پای رنج دیده ات ننشیند !

ما در حزب دموکرات آذربایجان ، ضمن ابراز تبریکات صمیمانه آرزوی ِ استمرار ِ دفاع از حقوق بشر ، و گسترش داد خواهی ها برای احقاق حقوق تمامی شهروندان ، در هر لایه ی اجتماعی ، سیاسی ، و اتنیکی را بر زبان آورده ، سربلندی ِ هرچه بیشتر خانم نرگس محمدی را آرزومندیم .

حزب دموکرات آذربایجان

۱۶ مهر ۱۴۰۲