بیانیه تند دانشجویان در واکنش به حضور نیروهای حشدشعبی در دانشگاه تهران
پس از اعلام خبر توافق دانشگاه تهران با شبه‌نظامیان حشدشعبی برای حضور اعضای این گروه در دانشگاه تهران، حالا دانشجویان معترض دانشگاه تهران در بیانیه‌ای تند حضور این شبه‌نظامیان در دانشگاه تهران را «لشکرکشی به دانشگاه» خواندند.
در این بیانیه که امروز پنجشنبه با عنوان «حذف دانشجو، جذب رزمجو» منتشر شد، آمده است: «پیش از این نیز به‌اصطلاح استادان وابسته و شبه‌نظامیان بسیج را دیده بودیم که بر صندلی‌های غصبی تکیه زده‌اند و دست در جیب برادر بزرگ دارند، اما انگار برای تک‌قطبی شدن فضای دانشگاه کفایت نمی‌کردند و حالا باید شاهد لشکرکشی به دانشگاه باشیم.»
دانشجویان به انتقاد از رویه جذب نیروهای نظامی نوشته‌اند: «ما باید برویم تا آنها بیایند، دانشگاه را با حذف و تعلیق و سرکوب از دانشجو خالی کرده‌اند و حالا نیروهای عاریتی گروه‌های نظامی عراقی را جایگزین ما می‌کنند.»
در بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران آمده که: «آموزش کالایی، کنکور تجاری و سهمیه‌های سیاسی، تهی‌دستان و زحمت‌کشان را حتی از ورود به دانشگاه ناامید و ناتوان کرده و حالا نیروهای نظامی را جایگزین دانشجویان می‌کنند.»
دانشجویان در انتقاد از اهدای سهمیه به حشد شعبی نوشتند: «بدعتِ زدوبندها و سهمیه‌های این‌چنینی در گام اول استاندار دوگانه‌ای را خلق می‌کند که عضو نظامی حشد الشعبی به سبب عضو نظامی حشدالشعبی بودنش به دانشگاه راه پیدا می‌کند اما طبقات پایین و نجس‌های* ایدئولوژیک جامعه حتی با نخبه بودن توانایی ورود به دانشگاه را ندارند و اگر داشته باشند هم به بهانه‌های مختلف، از حجاب گرفته تا فعالیت دانشجویی، حق تحصیلشان خصمانه سلب می‌شود.»
در این بیانیه حضور نیروهای حشد شعبی در راستای «طراحی الگوی مدیریتِ نظامی کشور» عنوان شده و آمده: «در گرگ‌ومیش تاریخ دانشگاه تهران از سرایندگانِ آوازِ استقلالِ آکادمی رسیده‌ایم به سرسپردگانی که با مدیریت آتش به اختیار مسیر استبداد نظامی را ریل‌گذاری می‌کنند. حضور این افراد در قامت مدیران دانشگاه ماحصلی ندارد جز تداوم حیاتِ چرخۀ بلایا و بحران. امروز می‌دانیم که در دنیای ذهنی حضرات ما نه حقی برای تحصیل‌داریم و نه حقی برای زندگی.»
خبر اهدای سهمیه دانشگاه تهران به نیروهای حشد شعبی با موجی از واکنش‌ها و انتقادات همراه بوده است. اعلام توافق بر سر حضور این نیروها در دانشگاه تهران در حالی مطرح شده است که در طول بیش از نه ماه از آغاز اعتراضات سراسری در ایران، اکثر دانشگاه‌های ایران صحنه اعتراضات گسترده دانشجویان و سرکوب آنها توسط نیورهای امنیتی بوده است.
