علی و رضا واثقی فعالین ملی مدنی آذربایجانی امروز ۲۵ آبان ماه ۹۹ طی تماسی که با خانواده داشته اند از انتقالشان به بندهای جداگانه به ترتیب علی واثقی به بند ۲ «بند سرقت» و رضا واثقی بند ۵ «معتادان مصرف کننده متادون» زندان مرکزی اردبیل خبر دادند.
برادران واثقی در حالی از انتقالشان به بندهای جداگانه خبر میدهند که آمار زندانیان در زندان مرکزی اردبیل بیش از حد مجاز بوده و با توجه به بحران کرونا، عدم رعایت پروتکل های بهداشتی و نبود امکانات کافی در اکثر بندها، وضعیت زندانیان بسیار وخیم و نگران کننده گزارش میشود. با این حال بند ۵ زندان مرکزی اردبیل، بند مجرمان خطرناک با اتهام های قتل، سرقت و جای معتادینی است که مصرف روزانه متادون دارند ، این موضوع نگرانیهای خانواده واثقی را بیشتر کرده است.
عدم تفکیک جرائم امنیتی و سیاسی سالهاست که در زندانهای ایران رعایت نمیشود و مسئولین زندان به سفارش اداره کل اطلاعات فعالین آذربایجانی محبوس در زندان های ایران را به بهانه های مختلف به بندهای عمومی و بند مجرمان خطرناک انتقال میدهند.
خاطر نشان سازیم؛ علی واثقی روز ۱۷ آبان و رضا واثقی ۱۴ آبان ماه بازداشت و جهت سپری نمودن محکومیت ۲ ساله خویش به زندان مرکزی اردبیل منتقل شدند.
این دو برادر آذربایجانی ۱۴ مهرماه ۱۳۹۹ توسط شعبه یک دادگاه تجدید نظر انقلاب اردبیل به اتهام “مشارکت در تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت ملی کشور از طریق چاپ شبنامه و فعالیت تبلیغی علیه نظام” هر کدام به ۲ سال حبس تعزیری محکوم شده بودند.
در دادنامه مربوطه با استناد کامل به گزارش و صورت جلسات اداره کل اطلاعات استان اردبیل و درج خبر دستگیری ، آزادی و محکومیت فعالین در صفحات مجازی را دلیل بر موجه دانستن اتهامات این برادران دانسته و بدون توجه به اقاریر این دو فعال مدنی مبنی بر بی اطلاعی آنها از وجود چنین شبنامههایی و بی تاثیر دانستن مدارک و ادله های وکیل این فعالین ، صورت گرفته است.
در مرحله بدوی دادگاه رضا و علی واثقی پیشتر توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب اردبیل به ریاست قاضی مهدوی راد به ترتیت به ۲ و ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده بودند
این فعالین آذربایجانی در ۲۱ خرداد در محل کارشان، بدون رویت حکم همراه با ضرب و شتم بازداشت شده بودند و ۲۷ خرداد با تودیع قرار وثیقه ۱۱۰ میلیون تومانی برای هر کدام، بطور موقت آزاد گردیدند. پس از آزادی آقایان واثقی، عکسهایی از آنها در فضای مجازی منتشر شدکه نشانگر آثار ضرب و شتم بود