– افرادی را در محلی دستگیر نموده به حوزه قضایی دیگری منتقل می‌کنند (مثلا در شهرهای آزربایجان بازداشت و به تهران منتقل می‌کنند).
– در محلی غیر از وقوع جرم (فرضی) محاکمه می‌کنند.
– در صورت محکومیت، باز مجرم باید جرم خود را در محلی غیر از وقوع آن در زندان باشد.
– پس از ضرب‌وجرح مقابل چشمان اعضای خانواده موقع بازداشت و نیز شکنجه‌های وحشتناک در مدت بازداشت و محاکمه و به خطر افتادن جان بازداشت شده، آن شخص را به جای پزشک و پزشک قانونی به روان پزشک می‌برند. مزید بر همه آنها حبس‌های بسیار طولانی مدت برای هیچ صادر و اجرا می‌نمایند.

ظاهرا مبتکر این نوع قضاوت‌های ننگین و خلاف قوانین جناب قاضی القضات قاضی ابولقاسم صلواتی رییس شعبه ۱۵ تهران می‌باشد. شنیده‌ها حاکیست که فقط قراعت می‌شود نه کتابت و تحویل به محکوم!؟ به نظر می‌رسد رای او در صورت اعتراض برای تایید نظر می‌رود نه رسیدگی و تجدید نظر!؟

اخیرا به چندین تن از فعالین آزربایجانی حدود ۹۰ سال حبس که سنگین‌ترین حکم را برای آقایان «آیاز سیف خواه کلانکش»، «آراز امان زین‌آباد» و «باقر حاجی‌زاده» هرکدام با ۱۳ سال حبس و همچنین دیگر فعالین از جمله «طاهر نقوی»، «عبدالعزیز عظیمی قدیم»، «مرتضی پروین جدا»، «ودود اسدی»، «سالار طاهرافشار»، «حسین پیری»، «سعید مینایی»، «کمال نوری»، «سلیمان محمدی» و «حسن ابراهیمی» را صادر کرده، می‌توان نام برد. سیستم استعماری فارس که ریشه‌کنی خود را در بیداری ملی و حرکت از پایین به بالای جمعیت می‌بیند واقعا دچار وحشت بی پایان شده است.

نقطه مورد توجه دیگر نیز مشاهده می‌شود این است که این کاسه- کوسه‌ها بر سر جوانان ملت تورک آزربایجان شکسته می‌شود و طرف‌های جناب قاضی مخترع و مبتکر فعالان محیط زیست و ادبی- فرهنگی و علاقه‌مندان به زبان تورکی آبا‌واجدادی چندین هزار ساله و بومی خود هستند. در شرایط حاضر در شهرها و روستاهای آزربایجان نه تشکیلات سیاسی و گروهی، حزبی وجود دارد که آنان عضو آن بشوند و نه اعتقاد و تمایلی به اسلحه دارند که به دست گیرند.