سیمین صبری :به صحنه دعوت نشده‌ها و پایین پله گرد آمدگان کنفرانس امنیتی مونیخ !
هانا نیومن، نماینده آلمان در پارلمان اروپا، در پاسخ به سوالات در کنفرانس امنیتی مونیخ:” امیدواری وجود دارد اما هر کسی باید وظیفه خود را ایفا کند. شاید سال بعد نمایندگی ایران در کنفرانس مونیخ را افرادی که اکنون در زندان هستند، داشته باشند”.
هفدهم تا ۱۹ فورال کنفرانس سالانه امنیتی مونیخ در همین شهر برگزار شد. این نهادی است غیر دولتی اما از اهمیت ویژه‌ای برخودار است به طوری که از مقامات ارشد بخصوص وزرای دفاع و امور خارجه کشورها هر سال جهت گفتگو در رابطه با امنیت بین المللی کشورها رسما دعوت به عمل میاورد .امسال کشور روسیه و ایران از این کنفرانس بیرون انداخته شدند. به دلایلی که در بیانات رسمی برگزارکنندگان خواندیم علت این امر به طور کلی نقض قوانین بین الملل و حقوق بشر و حقوق شهروندی در این کشورها عنوان شد. کریستو هویزگن، مدیر این کنفرانس اعلام کرد به جای میزبانی از نمایندگان دولت روسیه از اپوزیسیون روسیه میخائیل خودورکوفسکی، گاری کاسپاروف، دمیتری موراتوف و نیز همسر الکسی ناوالنی، زندانی سیاسی سرشناس، چهره‌های اپوزیسیون دولت روسیه هستند به این کنفرانس دعوت شدند. اما همین مقام نه در بیانیه‌ای رسمی و نه در مصاحبه‌ای مطبوعاتی از هیچ نامی همچون دعوت شدگان از طرف” اپوزیسیون ایران ” نام نبرد. آن چه مرتب در مطبوعات و تلویزیون‌های ایرانی در اپوزیسیون تکرار شد فقط نام دو تن( و بعد سه تن ) بود که گفته میشد در این کنفرانس ” حضور خواهند داشت”. بعد از پایان این کنفرانس نیز هیچ مقام رسمی از این سه تن چون دعوت شدگان به این کنفرانس نام نبرد و همانطور که انتظار میرفت این سه تن در هیچ پانلی نیز شرکت داده نشدند. این سه تن در جایگاه شنوندگان و بعد در اتاقی دیگر پارالل با برنامه رسمی این نشست , نشستی با کریم سجاد پور مجری نشست دانشگاه جرج تاون که هشت نفر را گرد هم آورد , داشتند. سناتور باب منندز، رییس کمیسیون روابط خارجی سنای آمریکا , هانا نیومن، نماینده آلمان در پارلمان اروپا به نشست آنها دعوت شده بودند.
تمام شواهد و مشاهدات نشانگر آن است که این نشست هیچ رابطه مستقیمی با نشست رسمی کنفرانس امنیتی مونیخ نداشت بلکه از فضای آن استفاده شده بود که افرادی خود را نمایندگان اپوزیسیون ایران معرفی کنند. آن چه که دقت ناظران نکته سنج را به خود جالب کرد این نکته بود که رگه محدودی در اپوزیسیون ایران که به دلائلی معلوم از امکانات مالی خوبی برخوردار هستند, برای جبران کمبود مشروعیت و محبوبیت کافی در داخل , آن را در خارج و با ترتیب دادن چنین نشستهای از پیش طراحی شده به دست مهندسان خود انجام میدهند به این امید که با کسب مشروعیتی در خارج آن را به داخل تزریق کنند. اما در جهان امروز که بر خلاف دهه قبل مدیا انحصاری نبوده و سوسیال مدیا چه بسا از اهمیت برتری برخوردار است که بیش از رادیو و تلویزیون‌ها در دسترس مردم است ، موفق شدن در چنین طرفند‌هایی و ساختن” امام “از خمینی به دست بی بی سی و فرستادن آن به ایران با شعارهای مردم پسند متدی رنگ باخته است. بنا بر این هر گونه تلاشی برای تغییر صورت مساله و و جا زدن یک “نشست و حضور خود خوانده ” به جای دعوت رسمی و سخنرانی رسمی در کنفرانس توهینی به شعور و توانی قیاس و تشخیص سفید از سیاه نزد مردمان ایران است. افرادی که به چنین شیوه هایی دست می یازند در واقع هیچ اهمیتی به ان قشری که همه ترفند ها را تشخیص میدهند ندارند و تلاش میکنند برآن قسمی که به هر دلیلی فریب این نمایش ها را میخورند , سرمایه گذاری کنند. دلیل اصلی این ادعا هم همین است که درست هنگامی که این سه نفر در پاگرد این هتل جایی نشسته و خود را در زمره دعوت شدگان رسمی و پانلیست های این کنفرانس جا میزنند , تظاهرات گروهی از مخالفان آنها که اتفاقا برای مخالفت با حضور آنها در چند ده متری این هتل در جریان بود که هیچ خبری در مورد آنها تهیه نمیشد. این در حالی است که از ان عده دیگری هم در محلی دیگر نزدیک به هتل برگزاری کنفرانس جمع شده بودند که ” جاوید شاه”میگفتند و عکسهای از خاندان پهلوی و ثابتی شکنجه گر ساواک را در دست داشتند که مرتب گزارشگران تلوزیون های فارسی اپوزیسیون راپورت های خود را با داشتن آنها در پشت صحنه گزارشات خود پخش را میکردند.
این آغازی شوم از یک سانسور ان هم در اپوزیسیون است که به ما خاطرنشان میکند که : فصلی که نکوست , از بهارش پیداست !
باید علاوه کرد که بعد از نشست هشت نفری در دانشگاه جورج تاون و اعلام ” منشوری که در راه است و از داخل نوشته میشود ” , تقریبا ۲۰ تن از تشکل های شناخته شده و بسیار مطرح داخل کشور “منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی ایران” را بیرون دادند و ثابت کردند که آنها میتوانند منشور خود را در داخل بنویسند و برای این کار به کس یا کسانی وکالت نمیدهند.
بعد از این شکست های پی در پی یعنی تویت شش نفره ۱ ژانویه, تقاضای وکالت از مردم و گرد آوری کمتر از چهار هزار رای وکالت و برگزاری نشست جورج تاون که بعد از چند روز با ان که جرقه امید از مشارکت طیف های گوناگون را زده بود, پیدا شدن این دم خروس ونشست و حضور خود خوانده در کنفرانس امنیتی مونیخ , باید منتظر سناریوهای دیگری از این دست باشیم که تنها حول یک محورمعین دورمیزند ان هم دادن جایگاه ویژه به یک جناح در اپوزیسیون (یعنی پهلوی چی ها ) و انکار حقوق ملل به حاشیه رانده شده در ایران تحت نام فریبنده ” گریز از تجزیه طلبی و حفظ تمامیت ارزی” میباشد .
باید منتظر شد و دید پایان این خیمه شب بازی ها که تا کنون هم به اندازه کافی در صفوف مستحکم چند ماه پیش اپوزیسیون شکاف انداخته به کجا میرسد و نیروهای واقع گرا از جمله جمهوری خواه و مخالفان انحصار گرایی و تمرکز گرایی یعنی تکرار استبداد در فردای ایران چگونه صفوف خود را در برابر این جناح مستحکم خواهند نمود.
باید علاوه کنیم که این کنفرانس در وب سایت خود فرمی را به اشتراک گذشته است که افراد میتوانند برای شرکت در آن تقاضا کنند. (۱)
از همین رو است که قلم به دستانی در سوسیال مدیا از این ” نشست ” سه نفری در پشت صحنه اصلی کنفرانس با سؤ استفاده از نماد و فضای این کنفرانس را به شدت انتقاد کرده ا‌ند . (۴- ۳-۲)
سیمین صبری
هیات تحریریه حزب دموکرات آذربایجان
بیستم فورال ۲۰۲۳
- https://securityconference.org/en/news/full/application-period-for-side-events-at-the-msc-2023-has-opened/
- آبروریزی در کنفرانس امنیتی مونیخ ! اگر رضا پهلوی و مسیح علینژاد رو کرده بودند که واسه چی در کنفرانس امنیتی آلمان شرکت میکنند و پلن خودشون را شفاف به جامعه گفته بودند، ماها نقد و افشاگری میکردیم، بعد هوادارنشون به ما میگفتند آی چپها نمیگذارند وگرنه نقشه بسیار عالی است. حالا الان خوب شد که هانا نیومن نماینده پارلمان اروپا جزو ماها نیست و جوابی که به این تیم رضا پهلوی داد انقدر دندان شکن بود که واقعن باید فکری به حال این شکست علنی بکنند. حرفهای هانا نیومن سه بخش دارد: ۱. ایشان در این نشست به تیم رضا پهلوی میگوید حد خودتان را بشناسید، هر کسی یک وظیفه ای دارد. ما که نمیتوانیم برای مردم ایران دولت دوران گذار درست کنیم. این اصلن کار ما نیست. از ما و سازمان ملل خواستند از حکومت جمهوری اسلامی حمایت نکنیم. این وظیفه ماست. این که دوران گذار چه میشود را باید مردم در داخل کشور و همچنین معترضین در خارج کشور با هماهنگی هم تصمیم بگیرند. این حرف یعنی بیلاخ به سندروم گوادالوپ بی قرار! یعنی از خواب بیدار شوید ای شماها که دم به دقیقه به انقلاب ۵۷ فحش میدید ولی پلن خمینی را از روی دستش کپی کردید. دوره عوض شد. گوادالوپ تمام شد. از ناتو و کنفرانسهای امنیتی به شما چیزی نمی ماسد. ۲. با وجودیکه در معرفی رضا پهلوی گفته میشود این فرد « وکیل» است. هانا نیومن میگوید ما از اعتراضات ایران خبر داریم. میدانیم که لایه های مختلف جامعه از جمله سندیکاهای کارگری، دانشجویی و غیره مخالف حکومت هستند. یعنی که حتی هانا نیومن هم منشور داخل کشور را خوانده است. اشاره اش به نسرین ستوده و زندانیان سیاسی هم به خاطر این است که بگوید وکیل کیلویی چند است؟ کلی آدم در زندان هست که صدایش نمیرسد. برای همین در آخر صحبتهایش میگوید امیدواریم سال دیگه در این کنفرانس افرادی را از داخل کشور داشته باشیم که از زندانها آزاد شدند. این هم یعنی برو فعلن زیر درخت سیب نوفل لوشاتو بشین و منتظر باش. این حرف یعنی اینکه ما میدانیم شما اسم خودت را وکیل گذاشتی ولی وکیل ان جامعه که نیستی هیچی، بل آن جامعه فقط محیط آزاد میخواهد تا فرصت کند نمایندگان واقعی اش را رو کند. ۳. هانا نیومن به این تیم میگوید اینجوری نیست که گویا اتحادیه اروپا تصمیم به سرنگونی حکومت گرفته و فقط منتظرند شماها را به عنوان دولت موقت دوران گذار بنشانند جای اونها. میگوید حتی در درون اتحادیه اروپا کسانی هستند که میگویند این حکومت هنوز سرنگون نشده. میگوید فراموش نکنید همین اوکرائینی ها با رئیسی دست داده بودند. این حرفش یعنی اینکه همه چیز بر خلاف تصورات مسیح و رضا پهلوی نه به پچ و پچ های درون این کنفرانسها بل به کف خیابان وابسته است. این حکومت را هیچ دولتی از بیرون نمیتواند سرنگون کند و غربیها این را خوب میدانند. نتیجه گیری: رضا پهلوی و مسیح بدو بدو رفته بودند از این کنفرانس برای اینکه سوار موج انقلاب بشوند اوکی بگیرند. چراغ سبزی گوادالوپی چیزی. به چهره شان نگاه کنید وقتی هانا نیومن میگوید هر کسی وظیفه ای دارد. وظیفه ما این نیست واسه دوران گذار شماها از الان دولت موقت تعیین کنیم. این وظیفه مردم است. خودشان باید تصمیم بگیرند. یعنی واقعن این حقیقت ساده را این کنفرانس باید به اینها میگفت؟ دست از پا درازتر برگشتند. الان میفهمیم که تمام این وکیل بازیها و نشست جرج تاون برای چنین هدفی بود. کسی نیست به اینها یادآوری کند که جهان بعد از کنفرانس گوادالوپ ۴۴ سال جلو رفته است. درست است که شماها میخواهید به عقب برگردید. ولی جهان که به عقب برنمیگردد. دقت کنید نرفته بودند بگویند چرا سپاه را در لیست تروریستی نمیگذارید. نرفته بودند بگویند چرا سفارتهایشان را نمی بندید. بحث اساسیشان که هانا نیومن جواب میدهد این است که نقشه دولت دوران گذار را برده بودند از اینها اوکی بگیرند. یارو به ریششان خندید. آدرس مردم داخل کشور را بهشان داد. یعنی فعلن بروید خجالت بکشید.
- مهرنوش موسوی لینک صحبتهای هانا نیومن در کنفرانس مونیخ
- https://www.youtube.com/watch?v=-UNT3l48wPA
