کانون صنفی و اتحادیه سراسری معلمان سوئد : در کنار مردم ایران ایستادهایم
اتحادیه سراسری معلمان سوئد و کانون صنفی معلمان این کشور با صدور بیانیهای همبستگی خود را با دانشجویان، معلمان و شهروندان ایرانی معترض اعلام کرد.
این اتحادیه در بیانیه خود مینویسد: «ما در همبستگی و در کنار دانشجویان، معلمان و شهروندان ایرانی که در حال حاضر علیه رژیم اعتراض کرده و خواستار رعایت حقوق بشر شهروندان خویش هستند، ایستادهایم. چندین ماه است که دانشجویان، معلمان، کارگران و اعضای سندیکاها در ایران برای حق تجمع و اعتراض مبارزه میکنند. اما مقامات رژیم بجای شروع گفتگو شیوه سرکوب، آزار و اذیت و کاربرد خشونت را انتخاب کرده اند و کسانی که اعتراض میکنند در معرض خطر زندانی شدن قرار دارند.»
اتحادیه سراسری معلمان و کانون صنفی معلمان سوئد در بیانیه خود با اشاره به قتل مهسا امینی آمده است: «اخیرا مهسا امینی یک دختر ۲۲ ساله در بازجویی پلیس به اتهام نقض قوانین کشور در مورد پوشش زنان کشته شد. او یکی دیگر از قربانیان ظلم و تعرض سیتماتیک رژیم ایران علیه زنان است و مرگ او انزجار عمومی را برانگیخته و اعتراضات علیه نقش حقوق بشر توسط رژیم ایران هم در ایران و هم در سایر نقاط جهان گسترش یافته است.»
این دو گروه صنفی با تاکید بر روز جهانی معلم نسبت به آزار و سرکوب معلمان و دانشجویان و فعالان سندیکایی واکنش نشان داده و نوشت: «ما پنجم اکتبر روز جهانی معلم را همواره جشن میگیریم. روزی برای جلب توجه به این واقعیت که حقوق معلمان دائما به چالش کشیده میشود. ما میخواهیم خواستههای خود را بار دیگر تکرار کنیم و آن اینکه هر گونه آزار و اذیت معلمان، دانشجویان و سندیکاهای کارگری در ایران باید متوقف شود. ما بویژه مایلیم توجه ویژهای به همکار و زندانی عقیدتی خود، اسماعیل عبدی که دبیر کانون صنفی معلمان تهران بود را جلب کنیم. عبدی از سال ۲۰۰۶ در زندان است و بارها خواستار آزادی خود شده است. ما خواستار آزادی تمامی اعضای سندیکایی که بخاطر مبارزه در جهت احقاق حقوق صنفی خود شدهاند هستیم.»
پیام اسماعیل عبدی از زندان مرکزی کرج درباره اعتراضات در ایران
اسماعیل عبدی دبیرکل زندانی کانون صنفی معلمان نیز با صدور پیامی از زندان مرکزی کرج به قتل مهسا امینی و اعتراضات سراسری واکنش نشان داد.
در بخشی از این پیام آمده است: «امسال روز جهانی معلم را در حالی شروع کردهایم که اندوهی عظیم، تمام وجود مرا سخت فشرده و هوای سرزمینم غمناکترین شعر خود را سرودهاست. دختری جوان، جان نازنینش به بیگناهی، ستانده شد و جهانی از این حادثه سترگ به خروش آمد. «مهسا» نامش رمز و نمادی از مظلومیت همه مظلومان رنجوری شد تا از فرادستان قدرت و بر کشیدگان قضا بپرسند: آخر به کدامین گناه با فرزند ایرانزمین، چنین کردید؟»
دبیرکل زندانی کانون صنفی معلمان ایران با اشاره به کشته شدن معترضان در جریان اعتراضات در پیام خود نوشته است: «در این شرایط چگونه در مقام یک معلم میتوانم از ۵ اکتبر یاد کنم و نگران سرنوشت نوجوانان ۱۳ساله تا جوانان بیست و سی ساله سرزمینم نباشم؟ چگونه میتوانم درباره این فرزندانم که در کلاسهای درس به آیندهی روشن امیدوارشان میکردم، اشک نریزم؟ چگونه میتوانم وضعیت فرزندان بلوچم را نظارهگر باشم و زبان بریده به کنجی نشینم و سخن نگویم!؟ آنان که برای آینده، هزاران امید در سر میپروراندند، امروز از فقر و بیکاری و اختلاس و مدیریت ناکارآمد و عدم آزادی و عدالت، صدایشان را بلند میکنند، اما گوشی برای شنیدن نمییابند.»