دومان رادمهر: چند نکته در مقایسهی اعتراضات کنونی با اعتراضات قبلی
جرقهی اعتراضات که با مرگ تکان دهندهی مهسا امینی رقم خورد، شوک غیر قابل هضمی در جامعه ایجاد کرد. از این منظر این اعتراضات با اعتراضات تونس که با خودسوزی دست فروش محمد بنعزیزی به بهار عربی انجامید میتوان مقایسه کرد.
حضور زنان در صف اول اعتراضات، از نظر روانی موجب تشویق مردان برای حضور بیشتر و فعالتر در اعتراضات و برخوردها میشود.
خاستگاه طلب لغو حجاب اجباری، بیشتر مربوط به طبقه متوسط است. در اعتراضات پیشین طبقات پایین جامعه میداندار بود. حضور طبقهی محتاط متوسط در اعتراضات به همراه طبقات پایین جامعه است که اعتراض به فقر و بیکاری دارند.
مطالبات زنان، به نوعی خواست مشترک همه گروههای حاضر در فضای سیاسی اجتماعی ایران است. برای همین، تقریبا هیچ گروهی اعم از ملیتهای غیرفارس، گرووههای مختلف مخالف حکومت، مسئله را غیرخودی نمی داند.
نسل جوان حضور بی سابقهای دارد. بیشتر از هر نگرش سیاسی، آزادی طرز زندگی و پوشش اهمیت ویژهای برای این نسل دارد.
عوامل بالا سبب میشود برخلاف اعتراضات قبلی، اعتراضات در شهرهای کوچک نیز خودش را نشان دهد. فراگیر بودن اعتراضات، مهار آنرا برای رژیم سخت میکند.
نسبت به اعتراضات قبلی، شعارهای سر داده شده در این اعتراضات سازندهتر و بدور از شعارهای مرتجعانه و سلطنت طلبانه بوده است. این مسئله به نوبهی خود، تاثیر مثبت در حضور قشر فرهیخته و همچنین غیرسیاسی در اعتراضات را دارد.
تفاوتهای مورد اشاره که خود را در گستردگی و فراگیری اعتراضات نشان میدهد، میتوان نتیجه گرفت که آن را جدی باید گرفت.
به امید ادامه اعتراضات!
#مهسا_امینی
#نه_به_حجاب_اجباری
#iran
#no_to_islamicrepublic