ابراهیم ساوالان: رسانه‌های فارسی به دنبال مجوز آب دزدی برای اصفهان!
تنها یکماه از بهار گذشته و رسانه‌های فارسی داخل و خارج همسو و همصدا، از تشنگی اصفهان و سایر استانهای همزبان خودشان میگویند و اگر با این فرمان پیش بروند، باید در چلچله‌ی تابستان خودسوزی کنند؟
در مدرسه خواندیم که اصفهان و دوستان از مناطق گرم و خشک ایرانند و طبعا نباید تولیدی‌های آب‌بر در آنجاها احداث میشد، ولی قدرتهای مستقر صد ساله، گوش شنوایی برای پذیرش این منطق ساده اقلیمی نداشته، تولیدی‌های آب‌بر را در آنجاها احداث کرده و دستور دادند تا آب سایر مناطق را به مملکت خودشان انتقال دهند. ولی اینکار باعث هدررفت فراوان آب شد و حالا این چنین نوحه‌سرایی میکنند تا مجوز دزدی هرچه بیشتر آب سایر مناطق را بدست آورند.
رسانه‌هایی که چنین از تشنگی اصفهان همزبانشان می‌نالند، خوب میدانند که اصفهان با تولید سالانه 67 میلیون قطعه ماهی زینتی، رتبه اول کشور را داراست و تهران استان دوم این صنعت پولساز است، ولی پاسخی به این سئوال مخاطبان نمیدهند که چرا این مراکز در سواحل پرآب خزر و خلیج احداث نشده و فقط میخواهند مجوزی برای آب دزدی بیشتر اصفهان دست و پا کنند.
آنها میدانند که اصفهان با سه‌میلیون و دویست‌هزار گاو، تولیدکننده بلامنازع فرآورده‌های لبنی ایران است که تقریبا همه علوفه آنها از استانهای دیگر وارد میشود و نمی‌گویند که چرا این گاوداریها در همان استانهای تولیدکننده علوفه احداث نشده است؟ تا جوانان آنها برای کار در گاوداری، به اصفهان مهاجرت کرده، اندک حقوق خود را نیز دوباره به جیب همان کاسبان اصفهانی بریزند.
اصفهان با تولید دویست‌هزار تن گوشت مرغ و صدوپنج‌هزار تن تخم‌مرغ استان دوم کشور است. در تولید میوه‌هایی مانند سیب نیز دستی در آتش داشته، با تولید بیش از پانصدهزار تن سیب‌زمینی بعد از همدان و اردبیل در رتبه سوم و با تولید چهارصدهزار تن پیاز مقام نخست را کسب کرده، در تولید محصولات گلخانه‌ای همیشه جز نفرات اول و دوم بوده، در تولید قارچ بعد از تهران و البرز مدال برنز را به گردن آویخته و مدالهای طلا و نقره‌ی تولید بوقلمون و شترمرغ را نیز از همان ابتدا برایش کنار گذاشته‌اند.
این واحدها یا با بودجه مستقیم دولتی احداث شده یا از وامهای کلان با بهره اندک و دراز مدت استفاده کرده‌اند تا ما علاوه بر تجربه عملی استعمار، خودمان را از نظر روحی و روانی برای اهدای آب آماده کنیم که اهدای آب اهدای زندگیست.
نویسنده: ابراهیم ساوالان
