چالشهای فدرالیسم در ایران. آقایان یاسین اهوازی،فعال عرب، کاوه آهنگری و یونس شاملی
شرحی کوتاه از هیأت تحریریه بیرلیک:
عجالتا به عرض برسانیم که مغلطه اقای آهنگری که ” عیبی ندارد، هر کس هر کجارا متعلق به هر کسی میداند همان را بگوید “, ادعای توجیه کننده ادعای ارضی و توسعه طلبی است :
– شهر اورمیه هرگز در طول تاریخ جزو هیچ دولت کورد نبوده است. در این منطقه اولین حکومت خود مختار کورد ، آن هم دقت شودبه نام “جمهوری خود مختار مهاباد ” ( نه جمهوری کردستان)، چون بخشی از آذربایجان, که آن خود مختاری را در داخل “حکومت ملی آذربایجان (1945 – 1946) به کردها نیز قأیل شد، اورمیه جایی نداشت که هیچ , بلکه فرسنگها فاصله داشت. یعنی آن قراردادی هم که بین قاضی محمد و پیشه وری در رابطه با خود مختاری کردها در داخل حکومت ملی آذربایجان بسته شد ، از طرف ایشان نقض میگردد.
-مشابه این منظره را در مورد خود گردانی که برای ارامنه در آذربایجان در نظر گرفته شد میبینیم ،یعنی جمهوری خود مختار قره باغ ،( در داخل جمهوری آذربایجان)، هم در دوران شوروی هم بعد از استقلال. تلاشهای توسعه طلبانه و زیاده طلبی ، منجر به جنگی فرسایشی شد با افت و خیز هایی که همین پارسال نتیجه تقریبا نهایی آن را با کنار کشیدن حمایت روسیه و شکست ارمنستان مشاهده کردیم، که در طول سی سال دود آن به چشم ملت زیر دست و پا مانده ارمنستان رفت و میرود, و تأ کنون جز فقر و بدبختی چیزی گیرشان نیامده, جز این که ماشه روسیه باشند و برای مقاصد روسیه به گروگان گرفته شوند که صد البته برای منافع خود ، بعد از سی سال, آنها را تنها گذاشت , حاصلی نداشت !
نتیجه این که :
ادعای اقای اهنگری چیزی جز زیاده طلبی نیست و مساوی قرار دادن ادعای خود با این واقیعت که اورمیه جزو اذربایجان بوده واست، مغلطه بازی بیش نیست. فرق نمیکند این جسارت از کجا است , و شاید متاسفانه به هر قدرتی هم که مثل ارامنه کمر بسته باشند و به این ادعا آلوده شده باشند، توصیه رفیقانه میشود که درس قره باغ را ، که با حمایت حتا ملت ترک این سوی ارس به دنیا شناسنده شد ، آویزه گوش کنند. زیاده طلبان به گواهی تاریخ ماشه هر قدرتی هم باشند ، با تغییر سیاستها و بالانس قدرتها در سطح بزرگ، بازنده هستند.
این ادعاها در نهایت:
-به دلگرمی دوستی ملتهای کرد و تورک در مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی لطمه جدی وارد خواهد کرد ،
– چیزی جز کشیدن ملت کرد به سراشیبی جنگی که نتیجه آن در قره باغ جلو چشمشان است ، نخواهد داشت !