بعد از ۳۰ سال اشغال قره باغ و ۲۰% از دیگر اراضی آزربایجان ؛ آزربایجان حق دفاع مشروع را دارد !

منطقه شمال کشور در هفته‌ای که گذشت با خبری ناگوار که حاوی حملات جدید و اشغال گری‌های لجام گسیخته ارتش ارمنستان علیه ازربایجان بود از خواب بیدار شد.

نیروهای نظامی دولت متجاوز ارمنستان ً مناطق مسکونی آذربایجان در پشت خطوط آتش بس را مورد حمله قرار داده و با سلاحهایی سنگین این مناطق را گلوله باران کردند. بلافاصله نیروهای ارتش آزربایجان برای دفاع از جان شهروندان خود وارد عمل شدند و به حملات متجاوزین پاسخ دادند. با ادامه گلوله باران از طرف نیروهای نظامی ارمنستان و دفاع از طرف ارتش آذربایجان، این درگیری نظامی از محدوده خط آتش بس گسترش یافته و به مرحله جدیدی از جنگ قره باغ فراروئید.

در مدت 26 سالی که از آتش بس شکننده بین دو کشور آذربایجان و ارمنستان می گذرد زدوخورد های پراکنده ای در منطقه قره باغ ( 4 هزار و 400 کیلومتر مربع، در جنوب قفقاز ) اتفاق افتاده و نفراتی از دو طرف به هلاکت رسیده اند ولی این زدو خورد ها از دسامبر سال گذشته به این سو افزایش یافته و تعداد بیشتری از نفرات نظامی و گاهی غیر نظامی کشته شدند تا جائیکه در برخورد نظامی دو طرف در آوریل 2020 بیش از 64 نفر از دو طرف کشته شدند و جنگ هم از منطقه قره باغ به مناطق دیگر کشیده شد، و بار آخر که یکشنبه 22 تیرماه ( 12 ژوئیه ) در منطقه تووز ( طاووس ) آغاز شده، همچنان ادامه دارد و می تواند آتش بس چندین ساله بین دو کشور را برهم بزند. زیرا صبر و تحمل مردم آذربایجان به پایان خود نزدیک می شود و فشار داخلی مردم به دولت باکو برای پایان دادن به شرایط کنونی هر روز رو به افزایش است و همچنان آمادگی نظامی جمهوری آذربایجان در مقایسه با گذشته در شرایط بهتر و گاهی برتری است ( آذربایجان دارای 67 هزار نظامی، 220 تانک و 100 هواپیمای جنگی و از حمایت ترکیه عضو ناتو برخوردار است در مقابل ارمنستان 49 هزار نظامی، 144 تانک و 33 هواپیمای جنگی و عضو پیمان دفاعی همسو با فدراسیون روسیه است .)

شرایط درونی و تحریکات و مداخلات بیرونی تنش را در منطقه افزایش می دهد و جنگ و بدبختی را به مردم تحمیل می کند، راه برون رفت اجرای قطعنامه های سازمان ملل و شورای امنیت و تخلیه خاک آذربایجان از سوی ارمنستان و مذاکره مستقیم مردم و نهاد های مردمی بین دو کشور است که سال ها در کنار هم زندگی کرده اند، جنگ هرگز راه حل نبوده و نیست، جنگ عامل دشمنی ، ویرانی، بدبختی، فقر و گرسنگی و… است . با این وجود به نظر می‌رسد که این بار طرف آذربایجان بعد از نزدیک سی سال مدارا و و رعایت آتش بس و همکاری با هر نیرویی که میتوانست در کنار این کشور به ارمنستان و تجاوزات گاها خرونیک ( مزمن) و گاها حاد آن پایان دهد، دیگر عظم خود را برای پایان دادن به این زخمی که هر از چند گاهی سر باز میکند بدون این که به التیام و نتیجه نهایی که همان بازگشت بی‌چون و چرای متجاوز به مرز‌های خود است دست یابد، پایان دهد.

مجامع جهانی با نفوذ و در صدر آنها سازمان ملل متحد که طبق قطعنامه های شماره 822، 853، 874 و 884 (1993) خود تمامیت ارضی آذربایجان و تعلق ناحیه قره باغ و هفت ناحیه اشغال شده را به جمهوری آذربایجان به رسمیت شناخته اند، اگر که نمی خواهند مرحله جدید جنگ قره باغ به جنگ ویرانگر وسیعی در منطقه قفقاز تبدیل شود، باید در جانب حق بایستند و دولت متجاوز ارمنستان را وادار به تخلیه مناطق اشغالی کنند.

با این وجود به نظر می‌رسد که این بار طرف آذربایجان بعد از نزدیک سی سال مدارا و و رعایت آتش بس و همکاری با هر نیرویی که میتوانست در کنار این کشور به ارمنستان و تجاوزات گاها خرونیک ( مزمن) و گاها حاد آن پایان دهد، دیگر عظم خود را برای پایان دادن به این زخمی که هر از چند گاهی سر باز میکند بدون این که به التیام و نتیجه نهایی که همان بازگشت بی‌چون و چرای متجاوز به مرز‌های خود است دست یابد، پایان دهد.

ما در اتحاد دمکراتیک آذربایجان در این دفاع ناگزیر و جنگی که به شکلی ناخواسته به جمهوری آزربایجان تحمیل شده است در کنار هم تباران خود و شهروندان آزربایجان هستیم و امیدواریم که این مجادله پایانی بر جنگ‌ها و خونریزیهای توسعه طلبانه و اشغال گرانه در کل منطقه و جهان باشد.

اتحاد دمکراتیک آذربایجان- بیرلیک

02.okt. 2020