یوسف عزیزی بنی طرف: خدا، چرا عرب را در ایران آفریدی؟
سپیده قُلیان در خاطرات خود از بازداشتگاه اطلاعات اهواز می گوید:”ده روزی می شود که با صدای کتک های حسن زندگی می کنم. پریشب داد می زد: خددددا، خددددا، چرا عرب رو آفریدی؟ والبته منظور او این است که “چرا عرب را در ایران آفریدی”. قُلیان این چنین ما را با زنان و مردان محبوس در یکی از زندان های اهواز آشنا می کند که در واژبختی، دست کمی از توصیف داستایوسکی از زندانیان ‘خانه مردگان’ ندارند ورژیم ج ا ا در این زمینه، روی نظام تزاری را هم سفید کرده است.
اسماعیل بخشی از فعالان کارگری، همین تابستان امسال در اکانت کلاب هاوس خود گفت: “در زندان اهواز یک تخت برای شکنجه بود وفقط عربها را درآنجا شکنجه می کردند و من که عرب نبودم را فقط با چک ولگد میزدند و عربها را روی آن تخت شکنجه میکردند، چه جرمی بالاتر ازعرب بودن درایران است؟” پایان نقل قول
در مارس ۲۰۲۰ که خبرهای اعتراض زندانیان زندان های ایران علیه فقدان خدمات بهداشتی در جلوگیری از شیوع کرونا منتشر شد تنها جایی که با خونسردی زندانیان را کشتند، زندان های سپیدار و شیبان اهواز بود که طی آن بیست و پنج زندانی را به قتل رساندند و زندان شیبان را آتش زدند اما آب از آب تکان نخورد. این همه کشته در هیچ زندان دیگری در ایران بر زمین نیافتاد. از این رو سال گذشته یکی از سازمان های حقوق بشر ایران، زندان شیبان – یا همان زندان مرکزی اهواز – را به عنوان بدترین زندان ایران معرفی کرد. اما استان ما در دیگر بدترین ها هم اول است: در عرصه آموزش و پرورش وافت تحصیلی و ترک تحصیل که دلیل اش معلوم است: عدم آموزش به زبان مادری، و این افت را در نسبت ورودی عرب ها به دانشگاه ها و نسبت بالای بی سوادی می بینیم ، یا در عرصه خدمات شهری و آلودگی هوا و خشکاندن تالاب هایی مانند هور العظیم وهور دورق برای تارج نفت و به کمک سروران چینی شان، یا در عرصه آلودگی آب که ناشی از سد سازی های بی رویه و سرقت آب کارون و کرخه و دز و جراحی است. در زمینه اعدام ها و شمار زندانیان سیاسی طی پنج شش سال گذشته، عرب ها پس از کردها و بلوچ ها قرار می گیرند و در برخی سال ها – البته – اول بوده اند. آنان که اکثریت جمعیت استان را تشکیل می دهند یعنی عرب ها، تنها پنج در صد پست ها و منصب های عمده دولتی استان را تشکیل می دهند. در استخدام هم آپارتاید نژادی برقرار است و به گفته خود فروخته ای چون علی شمخانی ، دبیر شورای عالی امنیت ملی، از چهار هزار استخدامی طی ده سال، از سال ۱۳۸۵-۱۳۹۵، در شرکت حفاری نفت اهواز، فقط هشت نفر عرب استخدام شده اند، یعنی که سهم هشتاد در صد جمعیت عرب های شهرستان اهواز فقط ‘۲/۰٪’ دو دهم در صد بوده است. در شرکت نفت، در ادارات و شرکت های دولتی استان هم اگر اسم و فامیل شما عربی باشد استخدام نمی شوید. این را گاه در لفافه و گاه صریح به متقاضیان استخدام می گویند. یک متقاضی عرب باید لقب خودرا مثلا از هلالات، کعبی، طرفی، لویمی، بغلانی و همانند آن به لقب های ناب فارسی تغییر دهد تا بتواند استخدام شود. اما در باره کشتارهای گروهی که در حقوق بین الملل به آن جنایت علیه بشریت می گویند اجازه دهید به علت تنگی وقت از کشتار سیستماتیک عرب ها در دوره پهلوی بگذرم و به کشتار آنان در چهل و سه سال گذشته بپردازم: طبق گفته روزنامه پیغام امروز در خرداد ۵۸ به دستور تیمسار احمد مدنی – عضو جبهه ملی، استاندار و فرمانده نیروی دریایی – بیش از دویست شهروند عرب در محمره (خرمشهر) کشته شدند. شماری از قربانیان این تیمسار ناسیونالیست طعمه امواج کارون شدند. درخیزش مردم عرب در ۲۰۰۵ (۲۶ اردیبهشت ۸۴) ۵۳ نفر به روایت رسانه های داخلی در تظاهرات مسالمت آمیز کشته شدند که البته باید آمار چندین جسدی را که مردم در روزهای بعد از رود کارون گرفتند اضافه کنیم. اینجاست که کارون گواه رنج و کشتار مردم عرب می شود. والبته برنامه های تغییر جمعیت به زیان عرب ها با مصادره زمین ها و مزارع آنان و اعطای آن به مهاجران در وسیع ترین شکل تا این لحظه ادامه دارد. در آبان ۹۸ طبق گفته رسانه های فارسی از یکهزار و پانصد کشته اعتراضات سراسری ایران، دویست تن عرب به قتل رسیدند که عمده آنان در بندر معشور (ماهشهر) و هور جراحی به خاک و خون افتادند. به اینها اضافه کنید، صدها مورد اعدام و مسموم کردن ها و قتل در تصادف های تصنعی شاعران و فعالان مدنی و فرهنگی و سیاسی. مردم عرب در ایران از گفتمان نژاد پرستانه عرب ستیزی رنج می برند که در عرصه های ادبی فرهنگی، هنری، ورزشی و اجتماعی نمود دارد. باورم بر این است که اغلب این پدیده های مزمن نقض حقوق بشر، با برپایی یک نظام واقعا دموکراتیک قابل درمان است و تحولات کنونی ایران می تواند نویدگر این امر باشد. لذا باید همه ملیت ها – اعم از عرب، بلوچ، کورد، ترک، فارس و لر – شانه به شانه هم در برابر نظام استبداد عظمت طلبانه دینی و هر نوع فاشیسم و شووینیسم بایستند. مبارزه ملل ما می تواند پیروز شود. و البته در آن صورت دیگر هیچ عربی نخواهد پرسید که خدا چرا عرب را در ایران آفریدی؟
درود بر کردستان، سلام بر بلوچستان، پیش به سوی ج فدرال دموکراتیک ایران
سخنرانی یوسف عزیزی بنی طرف در تجمع ایرانیان در میدان ترافالگار لندن، ۱۰/۱۲/۲۰۲۲ به مناسبت روز جهانی حقوق بشر