گزارشی از درون جهنمی بنام زندان مرکزی ارومیه

آنچه میخوانید گزارشی از درون جهنمی بنام زندان مرکزی ارومیه است که میتوان آنرا قتلگاهی برای انسانها و راهی بی بازگشت برای هزاران انسانی توصیف کرد که دستگاه جنایتکار قضائیه ولایت فقیه آنها را در این جهنم مخوف زندانی میکند تا اگر هم زنده بیرون آمدند، انسانیتشان نیست و نابود شده باشد.

اخیرا گزارش‌هایی از منابع مطلع از این زندان، به دست کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام رسیده است که در اینجا از نظرتان میگذارانیم.

زندان مرکزی ارومیه در کیلومتر ۵ جاده ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی واقع شده است. این زندان در سال ۱۳۴۸ تأسیس و راه اندازی شد. نام دیگر این زندان، زندان دریا می باشد. ظرفیت این زندان ۷۰۰ نفر است اما تعداد کل زندانیان آن در شرایط کنونی بیش از ۴ هزار نفر است.

شکنجه زندانیان و اعمال محدودیت های مختلف بطور سیستماتیک در این زندان رایج است و بسیاری احکام اعدام زندانهای آذربایجان غربی و حتی مربوط به استان کردستان در این زندان انجام میشود.

تراکم زندانی در این زندان به حدی است که زندانیان در راهروها و مسیر رفت و آمد به سرویس‌های بهداشتی و حتی در کنار روشویی‌ها می‌خوابند.

بر اساس گفته خانواده زندانیان، در بندی که حداکثر ۱۲۰ نفر ظرفیت دارد؛ بیش از ۴۵۰ نفر را محبوس کرده‌اند و زندانیان مجبورند شب را در میان کریدورها و در کنار مجموعه‌های بهداشتی به صبح برسانند و بعضا میگویند که حتی جایی برای نشستن ندارند.

گزارش هایی که اخیرا از درون این زندان بدست کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام رسیده است، نشان می دهد که در شرایط کرونا هم وضعیت این زندان هیچ تغییری نکرده و زندانیان در بندهای مختلف در شرایط ناهنجاری از نظر جمعیتی و بهداشتی و زیستی محبوس هستند.

این گزارش آماری نشان میدهد که در کل بندهای زندان مرکزی ارومیه با بیش از ۴ هزار زندانی جمعا ۹۳ سرویس بهداشتی و ۸۲ حمام بیشتر در اختیار زندانیان نیست.

به این ترتیب میتوان حدس زد که زندانیان در چه شرایط غیربهداشتی در بندهای این زندان، روز را به شب می‌رسانند و با انواع بیماری‌های پوستی و تنفسی روبرو هستند.

با این تعداد حمام، بخصوص در زمستانها در این منطقه سردسیر، اگر هر زندانی فقط ۵ دقیقه زمان برای استحمام داشته باشد، باید به مدت ۷ ساعت در شبانه روز آبگرم وجود داشته باشد که زندانیان بتوانند از حمام استفاده کنند. که البته روشن است چنین امکانی در این زندان برای زندانیان وجود ندارد. در خوشبینانه ترین شکل اگر ۲ ساعت آبگرم وجود داشته باشد، تنها ۲۶ نفر از حمام آنهم بمدت ۵ دقیقه استفاده میکنند.

همچنین صبحها وقتیکه زندانیان بعد از بیدارباش نیاز به سرویس و روشویی دارند، صف طولانی تشکیل می‌شود که این صف هیچگاه پایانی ندارد.

در این زندان برای بیش از ۴۰۰۰ نفر ۲۰۰۰ تحت وجود دارد یعنی دستکم از هر دو نفر، یک نفر تخت ندارد. بنابراین بیش از ۲ هزار نفر کف خواب هستند و شبها جایی برای استراحت ندارند. گزارشها حاکی است که انبوهی از زندانیان روی زمین در کریدورها تا نزدیکی محل سرویس های بهداشتی، در آلوده ترین شرایط، استراحت می‌کنند.

چنین وضعیت وخامت باری از نظر جمعیتی و بهداشتی را در یک محیط بسته و بدون هوای سالم و تمیز تصور کنید که بیماران کرونایی، بیماران تنفسی و بیماران پوستی و افراد معتاد هم در آن حضور داشته باشند. در آن صورت میتوان ابعاد فاجعه بار انسانی در زندان مرکزی ارومیه را درک کرد.

برغم همه هشدارها از جانب ارگانها و نهادهای بین المللی و حقوق بشری برای آزادی مشروط زندانیان در شرایط کرونا، اما دستگاه قضاییه به ریاست جلادی به نام ابراهیم رئیسی با آن مخالفت می کند و همچنان بر نگهداری زندانیان در زندانها اصرار می ورزد.