مرگ دریاچه ارومیه؛ تداوم سیاست های زمین های سوخته…صدرا عبدالهی

مرگ دریاچه ارومیه؛ تداوم سیاست های زمین های سوخته…

برای دریاچه ارومیه کار از نوحه سرایی و شرمساری گذشته اینکه بیائیم مرثیه بنویسم یا همچنان به روش گذشته در وسط معرکه بایستیم و بدون روشنگری در مورد سیاست های چند دهه گذشته حاکمیت جمهوری اسلامی در نابودی دریاچه ارومیه( به عبارتی سرزمین آذربایجان ) و بدون هیچ حرکت تاثیرگذار فقط تقسیم شرمندگی بکنیم و ملتمسانه و فرافکنانه از دیگران طلب آه و ناله و شرمساری بکنیم و آقامنشآنه بگوئیم آی قلم بدستان تهرانشین، آی وزیران و وکیلان مرکزنشین ، آی همسایه های کرد ساکن اطراف دریاچه ارومیه کجائید لطفن شما هم تشریف بیاورید کمی با هم آه بکشیم کمی با هم عرق شرم برای آذربایجان و دریاچه ارومیه بریزیم، در این موقعیت غمناک که لحظه مرگ دریاچه ارومیه نزدیک شده، آه و ناله و نوحه سرایی از طرف هر فردی (ترک و فارس و کرد و عرب و بلوچ و…)بدون حرکت های اعتراضی میدانی و حضور فعال و سراسری همه ما یعنی پذیرفتن مرگ دریاچه ارومیه ، خودفریبی و مشارکت ما در راستای تحقق سیاست های زمین سوخته حاکمیت جمهوری اسلامی در سراسر ایران خواهد بود. و این یعنی مرگ همه ما…
صدرا عبدالهی
۲۹ تیر ۱۴۰۲/ تهران

پیشگیری است که بهتر از تداوی برای سلامتی و تداوم زندگی لازم است. اگر ندانیم که سلامتی را چه چیزهایی تهدید میکند تداوی بعد از دچار شدن به مرض تاوان سختی خواهد طلبید .
تبعات ناشی از خشکانیدن دریاچه اورمیه دامان نه تنها میلیونها قربانی امروز در سکوت را خواهد گرفت , بلکه جانیان این جنایات بشری را در دامان نمکین خود چال کرده و به گور خواهد سپرد.
فیلمی تکان دهنده از فعال اجتمایی ترک هنرمند محمد علیمرادی