متن سخنرانی سعید عزیزی نماینده اتحاد دمکراتیک آذربایجان- بیرلیک در سمینار پارلمان اروپا ۱۲ دسامبر ۲۰۱۹

اجازه می خواهم از طرف اتحاد دمکراتیک آذربایجان- بیرلیک نهایت تشکر و سپاس را از ترتیب دهندگان این گردهمایی داشته باشم. بسیار خوشحالم که در جمع شما و با شما به مسائل مهم در مورد ایران می پردازیم، همچنین سپاس ویژه دارم از خانم ریس بخاطر زحمات ارزنده ایشان در زمینه حقوق بشر و بخصوص دفاع از حقوق بشر در ایران.
آقای تیمور الیاسی هم لایق قدردانی بسیار است و از زحمات ایشان متشکریم.
ایران کشوری است چند ملیتی با ویژگی خاص، با زبان های متفاوت با فرهنگهای گوناگون و ادیان ومذاهب مختلف، وجود تنوع زبانی و قومی درخیلی از موارد به عنوان دارایی و ثروت برای یک سرزمین، دربالابردن خصلت مدارا (تولِرانس) وقبول تَکثُر، محسوب می شود که یکی از پایه های دموکراسی است، و در صورتی که برخورد صحیح با این تنوع شود، این تنوع به رشد اقتصادی، سیاسی و قطعاً فرهنگی منجر خواهدشد.
برعکس، تلاش برای سرکوب این تنوع و یکسان سازی، زمینه رشد ملی گرائی راسیستی(نازیسم) را به همراه خواهد داشت. چنانکه در ایران شاهد آن از دورۀ پهلوی تاکنون بودیم وهستیم، حکومت شبه راسیستی- شبه نازیستی شاهان پهلوی و حکومت فاشیسم مذهبی جمهوری اسلامی ایران نتیجه همین سیاست مرکز گرای یک ملت، یک کشور ، یک دولت و یک زبان و یک دین یا مذهب است.
سیاست تمرکزگرا درایران از دورۀ پهلوی تاکنون که طرفدارفقط یک دولت قدرتمند مرکزی است، دمکراسی را خدشه دارکرده واز بین برده است.
وجود مراکز تصمیم گیری های محلی، به رشد ملی-فرهنگی ملتها درایران کمک می کند، به رقابت مثبت در اداره دمکراتیک جامعه کمک می نماید، چرا که رقابت یکی از شروط رشد اقتصادی و سیاسی جامعه است. بدون رشد افراد و بدون رشد ملتهای های مختلف در چهار گوشه ایران ، رشد کلی جامعۀ ایران غیر قابل تصور و غیر ممکن است. نمونۀ موفق تمامی دمکراسی ها نشان از پارامترهای فوق دارد.
حضار محترم، دوستان گرامی.
خلقهای ایران در چهار گوشۀ کشور از همان روزِ روی کارآمدن جمهوری اسلامی، بر علیه آن مبارزه کرده اند و می کنند، درسالهای اخیر ، ما شاهد گسترش مبارزه کل مردم ایران بر علیه استبداد حاکم بوده ایم، ولی از چند روز پیش مبارزه مردم برای برکناری این رژیم دیکتاتوری مذهبی به اوج خود رسیده است، در این مدت کوتاه صدها تن کشته و زخمی شده اند، هزاران نفر دستگیر شده مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند، جمهوری اسلامی ایران، طی این ۴۰ سال، دهها هزار مخالف خود را در زندانها اعدام نموده، بیش از ۵ میلیون تن از هموطنان مان را مجبور به ترک ایران کرده، دهها هزار نفر، زندانی و شکنجه شده اند.
زنان کشور نزدیک به ۵۰٪ از ۸۰ میلیون جمعیتِ کشور، به بدترین نوع ممکن مورد تبعیض جنسیتی قرار گرفته اند.
کارگران دارای هیچ حق و حقوقی و تشکلی نبوده و حتی حداقل حقوق خود را نمی توانند به موقع دریافت کنند.
خانمها و آقایان
امروز تصادفا مصادف است با ۷۴ مین سال روز حکومت ملی آذربایجان در ایران. در ۱۲ دسامبر ۱۹۴۵ با استفاده از ضعف حکومت مرکزی وقت و خلا قدرت و با اتکا به مردم ترک آذربایجان حکومت ملی آذربایجان به رهبری پیشه وری در اراضی تاریخی آذربایجان برقرار شد که متاسفانه بعد از یک سال علیرغم دست آورد بسیار ارزشمندی برای ایران و آذربایجان توسط حکومت مرکزی سرکوب شده و نزدیک به ۲۵ هزار نفر از مردم بی دفاع، وحشیانه کشتار شدند.
تر کان ایران که در ۲۶ استان ایران پراکنده اند ودر بیش از نیمی از استان های کشور اکثریت اهالی استان ها را تشکیل می دهند، ترکان ایران بالغ بر ۳۵ میلیون نفر هستند، که حدود ۱۰۰۰ سال به این مرز و بوم حکومت کرده اند.
در جذب تمدن مدرن، ترکان ایران- مادر اولین ها در ایران بوده اند، اولین مدرسه،دادگاه استیناف، دانشگاه، شهرداری،سینما، تئاتر، کودکستان، یتیم خانه، شهربانی، اولین روزنامه نگاری، اولین ترجمه، اولین انجمن زنان و .و و.. این لیست بسیار بلند است، ولی با وجود این همه دست آورد برای کل ایران، امروز ترک های ایران و سایر ملیتهای غیر فارس از کوچکترین حقوق ملی و انسانی برخوردار نیستند. ادامه وضع فعلی غیرممکن است. ما در قرن ۲۱ یعنی عصر اطلاعات وجهانی شدن ،زندگی می کنیم، وجود یک حکومت عقب مانده وقرون وسطائیِ فاشیستی -مذهبی با معیارهای ۱۴۰۰ سال پیش، در کشور ایران دوام چندانی نخواهد داشت.
فردای ایران احتیاج به یک نظام سیاسی-دمکراتیک و قانونمند و باثبات دارد چرا که ایران ویران شده ای را از جمهوری اسلامی تحویل گرفته آن را باید از نو باز بسازد، و ما برای انجام این وظیفه مهم بیش از دو راه در برابرخود نداریم:
ایران و شهروندان ایران از هر ملتی برای یکبار و برای همیشه باید تصمیم بگیریند که همه ملیتهای ایران، برابرحقوق درصلح، و در یک جو دمکراتیک با هم زندگی کرده و ایران آینده را بسازند و یا بسبب نبود آزادی و برابری وعدالت اجتماعی برای همیشه درجنگ و درگیری، کشور را به سوی نابودی بیشتر سوق دهند.
طی ۱۰۰ سال سیاست آسیملاسیون گروههای غیر فارس توسط دولت های شونیست مرکزگرای فارس، مشکلات و مسائل زیادی روی هم انباشته است. ما با اختلافات فکری، قومی، مذهبی و غیره روبرو هستیم، که تنها و تنها از طریق مسالمت آمیز و در یک فضای دمکراتیک و برابر حقوق،با هم قادرخواهیم بود این مسائل و معضلات ایران را در داخل ایران حل کنیم.
ایرانی که ما عزم ساختن آن را داریم کشوری است با سیستم فدرالی که در آن دولت و مجلس مرکزی مرکب از نمایندگان ملیتهای مختلف، و دولتهای محلی و ملیِ انتخاب شده از طرف مردم، اداره امور منطقه خویش را به عهده دارند. ایران مرکب از ملیتهای ترک، کرد، لر ،عرب، بلوچ، ترکمن، فارس، می باشد که همگی ابعاد میلیونی دارند.
در ایران آینده در صورت عدم دست یافتن به یک سیستم فدرالیستی برای اداره جامعه، بیشتر ین سو استفاده را نیروهای افراطی جامعه خواهند برد.
درآیندۀ نزدیک شاهد آن خواهیم بود که نیروهای مرکزگرا کدام یک از این دو راه را انتخاب خواهند کرد.
در پایان ، ما نیروهای مترقی و فدرالیستی ایران انتظار داریم، نیروهای آزادیخواه دنیا و بخصوص اتحادیه اروپا از خواسته بر حق ما برای ایجاد یک نظام دمکراتیک و فدرالی در ایران دفاع کنند.
از دقت شما بسیار متشکرم.