مردم پاکستان در حمایت از حقانیت ملت آذربایجان در قره باغ تظاهرات کرده اند. دولت پاکستان نیز تاکنون ارمنستان را به رسمیت نشناخته است و در همه پلاتفورمهای بین المللی از آذربایجان دفاع می کند. فراموش نکنیم که پاکستان سنی است، زبانش اردو هست و هیچ مرز مشترکی با آذربایجان هم ندارد.
اما جمهوری اسلامی ایران،…
هم مرز آذربایجان است، اکثریت قریب به اتفاق مردمش شیعه و اکثریت نسبی کشور تورک است…
اما ایران به صورت قاطع و کاملی از ارامنه افراطی و ارمنستان دفاع می کند!
همان کسانی که با خیانت به عباس میرزا ایروان را تسلیم ژنرالهای روس کردند،
همان کسانی که به صغیر و کبیر مسلمین در ایروان رحم نکردند،
همان کسانی که در غرب آذربایجان نسل کشی جیلولوق را راه انداختند،
همان کسانی که در کمون باکو دهها هزار مسلمان را در آذربایجان شمالی قتل عام کردند،
همان کسانی که در آناتولی صدها هزار مسلمان و تورک و بخوانید انسان را سوزاندند و سربریدند،
همان کسانی که گروههای تروریستی آسالا و داشناکسیونش صدها ترور در ایران و جهان انجام داده اند،
همان کسانی که نسل کشی خوجالی را براه انداختند،
همان کسانی که قره باغ را اشغال کردند،
همان کسانی که شهرهای غیر قره باغی آذربایجان را هم اشغال کرده اند،
همان کسانی که امروز به تووز حمله کرده اند٬
همان کسانی که ۴۰ هزار آذربایجانی را شهید و بیش از یک و نیم میلیون نفر را اواره کرده اند،
همان کسانی که مسجد شوشا را به خوکدانی تبدیل کرده اند٬
همان کسانی که هر سال در ۲۴ آوریل در تهران و اصفهان تظاهرات می کنند و مخالفین این تظاهراتها را به نیروهای امنیتی در خیابان معرفی می کنند و حتی خودشان چاقو می زنند،
همان کسانی که ورزشگاه آرارات را در تهران به مقر تشکیلاتی داشناکها تبدیل کرده اند و حتی به یک غیر مسلمان هم اجازه حضور در ورزشگاه را نمی دهند،
و همان کسانی که از دیدگاه قوانین بین المللی اشغالگر هستند و باید از اراضی اشغالی آذربایجان خارج شوند.
….
اما به رغم همه اینها ایران و حکومت ایران در کنار ارمنستان است …
این رفتار ایران در نگاه اساتید و دیپلماتهای غربی رفتاری غیر قابل باور کردن هست و تبدیل به بارزترین مورد از رفتار معکوس کشورهای هم کفو، در مواجهه با بحرانهای منطقه ای و بلوک بندیهای تمدنی شده است و حتی در دانشگاههای جهان در خلال دروس روابط بین المللی تدریس و تشریح می شود!
به عنوان مثال بسیاری از اندیشمندان روابط بین الملل در رد تئوری جنگ تمدنها اثر اقای هانتینگتون از مثال اتحاد استراتژیک ایران با ارمنستان علیه آذربایجان سخن می گفتند.
در دوران خبرنگاریم در روزنامه، در سال ۱۳۷۵، روزی برای تهیه گزارش به سفارت ارمنستان در تهران رفتم. اقای گغام غریب جانیان سفیر ارمنستان در تهران بودند. از وی پرسیدم روابط میان ایروان و ایران را چگونه ارزیابی می کنید: گفتند ایران خونابه حیات ارمنستان در جنگ با آذربایجان بود، هست و خواهد بود.
با شیندن این جمله بسیار متاسف شدم. این یعنی اینکه ایران، زهرابه دولت و ملت آذربایجان است.
ای کاش ایران دست کم نه خونابه حیات ارمنستان و نه زهرابه مرگ آذربایجان، بلکه فقط و فقط همسایه بی طرف هر دو کشور بود.
ما« از طلا گشتن پشیمان گشته ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید!!!»
به قول امام سوم شیعیان: اگر دین ندارید لااقل آزاده مرد باشید!