علی مرادی مراغه ای: خرس قطبی، دوباره یکی از همسایگانش را لگدمال کرد!

تقریبا تمامی کشورهایی که همسایه خرس قطبی هستند در طول تاریخشان بارها از سوی آن لگدمال شده اند و ما ایرانیان در تاریخ خودمان، بارها مزه تلخ آن را با تمام وجود چشیده ایم، بخاطر همین، امروزه می توانیم رنجی را که مردم اوکراین در جنگی نابرابر و خانمانسوز متحمل می شوند درک کنیم!
در تاریخ معاصرمان از ترکمانچای گرفته تا دوران جنگ سرد به کوچکترین بهانه ای، قشون روسی به شهرهای شمالی و مخصوصا آذربایجان سرازیر می شده و دست به هر گونه جنایات می زده که فهرست آن طولانی است:
از جدایی شهرها و بخش وسیعی از خاک ایران گرفته تا حمایت از استبداد مرکزی ایران در مقابلِ جنبش مشروطه خواهی مردم ، از به توپ بستنِ مجلس نوپای مشروطه، از سرازیری قشون روسی به تبریز و به خون نشاندن قیام ستارخان، از به توپ بستن حرم رضوی در مشهد، از تلاشهای روسها برای بازگرداندن دوباره محمدعلی شاه مستبد به قدرت، از اعدام و دار زدن بهترین فرزندان ایران در آذربایجان و گیلان، از زخمهای این کشور در جریان جنبش جنگل، از اشغال ایران در دو جنگ جهانی و جریان فرقه دمکرات آذربایجان و جمهوری مهاباد و غیره.
ایران در هر دو جنگ جهانی، اعلام بی طرفی کرده اما در هر دو جنگ از سوی قشون خرس قطبی اشغال و لگدمال شده…

در نیمه دوم قرن هجدهم، روسیه بیشتر خاک اوکراین را ضمیمه خاک خود کرد. پس از فروپاشی روسیه تزاری، قبل از اینکه بولشویکها میخهای قدرت خود را بکوبند در خلا قدرت، مردم اوکراین نیز مانند مردم بسیاری از سرزمینها مانند، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان…مستقل شده حکومت خودشان را تشکیل دادند(20-1917). ولی به محض اینکه رژیم کمونیستی، قدرت خود را مستحکم کرد شروع به بلعیدن اوکراین و تمامی این سرزمینها کرد، اما حاکمیت روسیه کمونیستی برای مردم اوکراین به مراتب گرانتر و دردناکتر از بقیه تمام شد:
خرس بزرگ، برای رام کردن و شکستن هر گونه اعتراض اوکراینی‌ها، دو قحطی اجباری را به کشور تحمیل کرد(22-1921 و 33-1932) و هشت میلیون اوکراینی از گرسنگی مردند و همچنین، در جریان جنگ جهانی دوم، در جنگ بین آلمان و روسیه، 7 الی 8 میلیون اوکراینی کشته شدند…

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، اوکراین نیز مانند بقیه کشورهای بلعیده شده، آزاد گشته و در سال 1991 استقلال خود را دوباره به دست آورد، اما هرگز نتوانست آرامشی پیدا کند، چون حکومت معیوبی که از دوران اتحاد جماهیر شوروی به ارث برده بود غرق در رشوه و فساد گشته و مانع هرگونه اصلاحات و پیشرفت اقتصادی بود.
این کشور به رقابتی بین غرب و روسیه بدل شد و در این کشمکش، اوکراین به طرف غرب گرایش پیدا کرد زیرا خاطره تلخ و شوم دیکتاتوری و تهدید همیشگی نظامی خرس قطبی، همواره در اذهان مردم زنده بود…

آنچه این روزها بر سر مردم مظلوم اوکراین می آید دقیقا قبل از این، بر سر مردم گرجستان آمده، در آن زمان نیز آمریکا سعی کرد گرجستان را که با روسیه هم مرز است، وارد ناتو کند و در اجلاس بخارست در سال 2008، ناتو قول داد که گرجستان را در این سازمان بگنجاند در نتیجه، در همان سال، گرجستان توسط روسیه مورد تهاجم قرار گرفت و مناطق بزرگ روس نشین این کشور یعنی آبخازیا و اوستیای جنوبی از آن جدا شدند…
این سرنوشت برای اوکراین نیز تکرار شد، غرب وعده ورود به اتحادیه اروپا و ناتو را به اوکراین داده و روسیه تلاش کرد از ورود اوکراین به اردوگاه غرب جلوگیری کند، در نتیجه، شبه جزیره کریمه را در سال 2014 ضمیمه خود کرد و وارد منطقه وسیعی در شرق اوکراین شده که ادامه آن، امروزه در حال تکمیل شدن است. خرص قطبی به هر قیمتی، میخواهد در مقابل اراده مردم اوکراین برای تعیین سرنوشت خودشان قرار گیرد…

اكتاويو پاز زمانی در مورد روسیه گفته بود: اين خرس قطبى (روسيه) نمی تواند از جاى خود بجنبد، هر وقت از جا بجنبد يا همسايه ‏اش را لگدمال مى‏كند يا خودش تكه پاره می ‏شود.
اما در این، هیچ شکی نیست که این بار، این لگدمال کردن اوکراین، بزرگترین اشتباه زندگی پوتین خواهد بود و بزودی اقتصاد آن در باتلاق و بحران فرو خواهد رفت…

نویسنده: علی مرادی مراغه ای