ابراهیم ساوالان: طرفداران تراکتور، پیوند فوتبال و سیاست!

زمانیکه کشورهای اروپایی در تعطیلی کامل کرونایی بودند دولت ایران حاضر به تعطیلی نمی‌شد ولی حالا با گذشت شش ماه از باز شدن استادیوم‌های اروپا، استادیوم‌های ایران هنوز بسته‌اند. اروپا جام ملتها و لیگ اروپا را برگزار کرد و لیگهای کشورهای مختلف با تماشاگر برگزار میشود ولی استادیوم‌های ایران هنوز به روی هواداران بسته‌اند.

طرفداران الاهلی مصر فقط هوادار فوتبال نبودند. آنها موقع اشغال مصر (توسط بریتانیا) بوجود آمدند و نام الاهلی، نشانگر تاکید آنها بر اداره کشور توسط اهالی آن کشور بود. آنها گروهی انقلابی و تاثیرگذار در اجتماع مصر شدند و وقتی مردم مصر علیه حسنی مبارک برخاستند، نقش مهمی در تسریع آن پیروزی ایفا کردند.

طبعا در روزهای اقتدار حسنی مبارک، فرصت چندانی برای مخالفت سیاسی با حاکمیت وجود نداشت. ولی طرفداران فوتبال در فضایی ورزشی مبارزه با نیروهای پلیس را تمرین کرده بودند و وقتی سال 2011 مردم ناراضی مصر در التحریر جمع شدند بخش اعظمی از جمعیت مصر هیچ سابقه و تجربه‌ای در اقدامات انقلابی نداشتند، آنها هیچ وقت در مقابل خشونت بیرحمانه نیروهای پلیس مقاومت نکرده بودند. ولی طرفداران الاهلی در این مورد باتجربه بودند، آنها در شورشهای خیابانی، مبارزه با مامورین امنیتی، سردادن شعارهای انقلابی و آماده کردن بنرها و هماهنگی‌ها تجربه داشتند و زمانیکه دوشادوش مردم و با لباس‌های یکدست قرمز به میدان آمدند، تبدیل به مشت محکم ملت مصر شدند.

تعطیلی کرونایی استادیوم‌ها و غیبت هواداران، فرصت مناسبی برای مقامات ایران بود تا از شر این یگانه نیروی منسجم و باتجربه میدان‌های اعتراض نیز، راحت شوند و از قرار میخواهند با تعطیل نگهداشتن استادیوم‌ها، کار نکرده را یکسره کنند. در این میان، همچنانکه الاهلی نماد ملیگرایی مصر بود، طرفداران تراکتور نیز، شبیه طرفداران تیمهای دیگر نیستند و نقشی کلیدی در تحولات آذربایجان دارند. تی‌تی‌های تراکتور در فقدان احزاب سیاسی، حس انقلابی را به سراسر جامعه پمپاژ کرده، فوتبال و سیاست را به همدیگر پیوند زده‌اند و برای همین شاید فاصله زیادی با حذف این تیم از لیگ نداشته باشیم.

نویسنده: ابراهیم ساوالان