زن‌کشی به‌دست مردان:‌ دست‌کم هر چهار روز یک زن

موارد زن‌کشی در ۱۴۰۱

در فروردین ۱۴۰۱ رسانه‌ها قتل ۱۰ زن به خاطر جنسیتشان را گزارش کردند. شوهری به دلایل «نامعلوم» خانه را آتش زد تا جان زن را با سوختن او بگیرد و گرفت. شوهر دیگری در رضوان شهر زنش را به «خاطر اختلافات خانوادگی» در خواب با ضربات چاقو کشت. شوهر ۷۰ ساله یک زن ۶۵ ساله هم در شهرستان آبدانان به دلیل مشابه به او شلیک کرد. این دلیل در قتل چهار زن دیگری به‌دست شوهرشان هم ذکر شده است: شوهر ۲۳ ساله یک زن نوجوان ۱۶ ساله، شوهر ۳۸ ساله یک زن ۳۵ ساله، شوهر زن دیگری در صومعه سرا و شوهر یک زن در تاکستان قزوین که هر چهار مرد با شلیک گلوله (کلت کمری) جان آن‌ها را گرفتند. دو مرد دیگر هم زنانشان را به ضرب گلوله اما به علت «سوءظن و مسائل ناموسی» به قتل رساندند یکی در کیانشهر تهران و دیگری در جنوب تهران. در این ماه پسر زنی در بندر انزلی به خاطر «خستگی از نگهداری مادر» او را از تراس به خیابان پرت کرد و شوهر یک زن او و دخترش را به خاطر «اختلافات خانوادگی» خفه کرد.

در دومین ماه سال گذشته ۵ مورد زن‌کشی رسانه‌ای شده است. موسی، نامزد ۲۱ ساله دختر نوجوان ۱۶ ساله‌ای به نام شیوا چون او تمایلی به ازدواج با این مرد نداشت به او شلیک کرد و بعد هم به زندگی خودش پایان داد. شوهر یک زن ۳۲ ساله به خاطر «مسائل ناموسی» با دست او را خفه کرد و نامزد یک زن در منطقه خزانه تهران به همین دلیل گردن زن را شکست و جسدش را مثله کرد. برادر یک دختر جوان به نام افسانه در تهران به‌دلیل مشابه او را در خواب خفه کرد و برادرشوهر یک زن به خاطر «اختلافات خانوادگی» او را با شلیک گلوله کشت.

موارد رسانه‌ای شده زن‌کشی در خرداد چهار مورد است. شوهر سارای ۳۲ ساله در استان گیلان او را به خاطر «اختلافات خانوادگی» و شوهر ۲۱ ساله یک زن ۲۰ سال به خاطر «زیاده‌خواهی زن» آن‌ها را خفه کردند. در استان فارس شوهر یک زن به دلیل «اختلافات خانوادگی» جان او را با گلوله و پسر زن دیگری با همین عنوان جانش را با «هل‌دادن» گرفت.

در تیر ۱۴۰۱ شش مورد زن‌کشی به رسانه‌ها راه یافته است. فرزند پسر یک زن در تهران به خاطر «عصبانیت» او را با ضرب و شتم و احتمالاً پرتاب‌کردن به قتل رساند. شوهر زنی در مشهد به خاطر اختلافات خانوادگی با ضربات چاقو و بریدن گردن به زندگی این زن پایان داد و شوهر زن دیگری پس از این‌که او تقاضای مهریه کرد و حکم جلب شوهر را گرفت، زن را و همچنین مامور جلب و پس از آن خودش را با شلیک گلوله کشت. پدر یک دختر ۱۶ ساله به نام آریانا به خاطر اختلاف با این دختر و احتمالاً مسائل ناموسی جان او را با گلوله گرفت. شوهر یک زن ۲۲ ساله در تهران به دلیل مشابه او را خفه کرد و شوهر یک زن ۵۹ ساله به خاطر «وسواس رفتاری زن» و «اختلافات خانوادگی» او را در حمام خانه مثله کرد.

در ماه مرداد هم چهار مورد زن‌کشی در رسانه‌های رسمی منعکس شدند. شوهر سابق یک زن به خاطر «سوءظن به او پس از جدایی» و «مسائل ناموسی» با چاقو این زن را در ماشین کشت. برادر زن دیگری در بلوار میرداماد تهران به دلیل مشابه او را خفه کرد. داماد یک زن به خاطر «اختلافات خانوادگی» پس از مجروح کردن زن خود، به او شلیک کرد و شوهر یک زن در منجیل به خاطر «اصرار زن به ترک اعتیاد شوهر» با ضربات چاقو جانش را گرفت.

در شهریور این موارد به پنج مورد رسید. شوهر یک زن به‌علتی «نامعلوم» او را با چاقو کشت و جسدش را آتش زد. شوهر زن دیگری در تهران به خاطر «اختلافات خانوادگی» حق حیات را از او گرفت. شوهر یک زن دیگر به خاطر «مشاجره و جروبحث سر ریختن چای» با چاقو به گلوی او زد و او را به قتل رساند. شوهر یک زن هم در رباط کریم استان تهران به خاطر «بی‌توجهی و بی‌مهری زن» به او، با ضربات متعدد ماهیتابه این زن را کشت. در جیرفت هم شوهر یک زن به خاطر «اختلافات خانوادگی» با اسلحه شکاری به او شلیک کرد.

در مهر و آبان ۱۴۰۱ هر ماه شش مورد زن‌کشی در رسانه‌های رسمی ایران ثبت شدند. در مهرماه دایی یک زن در شوش به خاطر «اختلافات خانوادگی» او را با کلاشنیکف کشت و بعد از آن خودکشی کرد. برادر زن دیگری در آبادان با همین دلیل او را با گلوله به قتل رساند. در فرایاب کرمان پسرخاله یک زن به خاطر «مسائل ناموسی» به او با کلت کمری شلیک کرد و جانش را گرفت. شوهر یک زن در البرز به خاطر «اختلافات خانوادگی» این زن ۲۸ سال و دختر خردسالش را خفه کرد. شوهر یک زن ۳۶ ساله در خراسان رضوی به شیوه و علت «نامعلوم» و شوهر یک زن ۳۸ ساله در برازجان به خاطر «اختلافات خانوادگی»‌ آن‌ها را به قتل رساندند.

در آبان شوهر یک زن ۲۰ ساله به خاطر «اختلافات خانوادگی» خانه را آتش زد و این زن و دو دخترش را کشت. با همین عنوان شوهر زن ۲۲ ساله‌ای در ساوجبلاغ البرز با ضربه به سر جان او را گرفت. شوهر سابق یک زن هم در تبریز به خاطر «اختلاف‌های پیشین» او را با چاقو کشت. در شهرستان سنقر و کلیایی کرمانشاه شوهر یک زن به خاطر «اختلافات خانوادگی» با جسم سخت به سر او کوبید و جانش را گرفت و شوهر زن دیگری در تهران به همین دلیل با چاقو این زن را به قتل رساند. در تهران شوهر یک زن دیگر هم به خاطر «اختلاف بر سر مهاجرت فرزندان به آمریکا» جان این زن را گرفت.

در آذر شمار این قتل زنان در رسانه‌ها تقریباً دو برابر ماه‌های پیشین شد: ۱۱ مورد زن‌کشی. شوهر یک زن در محله یافت‌آباد تهران به خاطر «اختلافات خانوادگی» با چکش به سر او زد و او را کشت. شوهر ۸۲ ساله یک زن در البرز هم به خاطر «اختلافات مالی» زن و دخترخوانده‌اش را با گلوله به قتل رساند. شوهر زن دیگری در کرمانشاه هم به خاطر «اختلافات ملکی» به روی او اسلحه کشید و جانش را گرفت. در تبریز هم شوهر یک زن به خاطر «اختلافات خانوادگی» با اسلحه کمری به او شلیک کرد. در کردکوی شوهر یک زن او و برادرش را به خاطر «اختلافات خانوادگی» به قتل رساند. در کردستان شوهر سابق یک زن وقتی او «اصرار مرد برای بازگشت زن به زندگی مشترک» را نپذیرفت با ضربات چاقو جانش را گرفت. در تهران شوهر ۷۰ ساله یک زن به خاطر «اختلافات خانوادگی» او را خفه کرد. در اهواز پدر یک دختر نوجوان ۱۷ ساله به خاطر «مسائل ناموسی» و در تهران پسر ۱۹ ساله یک زن به خاطر «کینه از مادر» جان آن‌ها را با چاقو گرفتند. پسر ۲۶ ساله یک زن در تهران به خاطر «ابتلا به اعتیاد» مادرش را کشت و برادر شوهر یک زن در کرمانشاه هم به خاطر «اختلافات خانوادگی» این زن را با گلوله به قتل رساند.

در ماه دی سه مورد زن‌کشی رسانه‌ای شده است. پدر و دایی یک دختر ۱۶ ساله در خمین به خاطر «مسائل ناموسی» او را به حدی ضرب و شتم کردند که به خاطر ایست قلبی جان داد. شوهر یک زن در پاکدشت تهران به خاطر اختلافات خانوادگی او را از پنجره به بیرون پرتاب کرد و پسر یک زن در نارمک تهران به دلیل مشابه با ضربات چاقو او را کشت.

موارد رسانه‌ای‌شده از زن‌کشی در بهمن این هشت مورد را شامل می‌شود: شوهر سابق یک زن به نام نگین در روستای نی مریوان او را با بنزین آتش زد. برادر زن ۲۶ ساله‌ای به نام فیروزه در کرمانشاه به خاطر «اختلافات خانوادگی» او را با چاقو به قتل رساند. شوهر یک زن هم در تهران به صرف تقاضای طلاق زن او را با ضربات چاقو کشت

علیرضا خاجوی، شوهر زنی به نام زهره در اهواز او را با گلوله به قتل رساند و پس از آن خودکشی کرد. شوهر سابق زنی ۲۶ ساله به نام رضوان ساکن روستای زیویه کامیاران هم به او شلیک کرد. در روستای سرخون بندرعباس برادر ۱۹ ساله یک دختر ۱۲ ساله به ظن «مسائل ناموسی» سرش را با ساتور برید. در سلماس شوهر یک زن پس از این‌که او با ازدواج (دوم) مرد با زن برادرش مخالفت کرد، او را ضرب و شتم و خفه کرد. شوهر یک زن ۳۵ ساله هم در آستانه اشرفیه استان گیلان به خاطر «اختلافات خانوادگی» با اسلحه کمری او را به قتل رساند.

در اسفند سال گذشته که ۸ مورد زن‌کشی رسانه‌ای شده است پسر یک زن در خیابان نواب تهران به خاطر «ابتلا به اعتیاد و اختلاف مالی با مادر» با چرخ خیاطی بر سر او کوبید و جانش را گرفت. شوهر یک زن باردار در هفتمین ماه حاملگی به خاطر «اختلافات خانوادگی» با شلیک گلوله او را به قتل رساند. برادر یک زن در کنگان بوشهر به همین دلیل با ضربه‌های چاقو او را کشت. مردی در منطقه کلگه شهرستان مسجدسلیمان خوزستان به خاطر «فقر» با گلوله جان دو خواهر و خواهرزاده‌اش را گرفت. در شهرستان هلیلان استان ایلام شوهر یک زن ۳۱ ساله به خاطر «اختلافات خانوادگی» با ضربات مشت به گردنش به زندگی این زن پایان داد. شوهر یک زن دیگر در تهران به دلیل مشابه و به این خاطر که زن درخواست طلاق کرده بود به زن شلیک کرد و بعد از آن خودکشی کرد. شوهر سابق یک زن در غرب تهران هم به‌دلیل «نامعلوم» با گلوله این زن را به قتل رساند. پسرخاله زن دیگری در شهرک اکباتان هم به خاطر «سرقت» این زن را خفه کرد.

موارد زن‌کشی در ۱۴۰۲

در اولین ماه سال جاری هم دست‌کم خبر قتل هفت زن به‌دست مردان در رسانه‌های رسمی منتشر شده است. مردی در مریوان زنی به نام شرشین پیره را «که با او در ارتباط بود» به علت احتمالی قطع ارتباط با او به درون یک چاه پرتاب کرد و او را کشت. شوهر زنی به نام مهناز در تهران به خاطر «اختلافات خانوادگی» جان این زن را با چاقو گرفت. شوهر زن دیگری در رباط‌کریم تهران هم این زن و دو پسرش را با شلیک گلوله و به علت «نامعلوم» کشت. شوهر یک زن در تهران به خاطر «مسائل ناموسی و خیانت» با میله به سرش زد و بعد جسدش را تکه تکه کرد. پدر و برادر زنی به نام مریم در خوی او را بر سر «مسائل ناموسی» حلق‌آویز کردند و یکی از مردان خانواده زنی به نام دنیا در کرمانشاه هم او را به همین دلیل به قتل رساند.

در اردیبهشت شمار این قتل‌ها به ۱۱ مورد رسید. در اسلامشهر استان تهران یک مرد زن دومش را به خاطر «درخواست‌های مالی زن» با ضربات چاقو کشت. در تهران برادر یک زن او را به خاطر «اختلاف بر سر ارث» با چاقو زد و خودرویی که زد در آن بود را آتش زد. برادر زن دیگری هم بر سر همین مسئله این زن را آتش زد. در دیواندره برادر دیگری خواهر نوجوانش را به خاطر «مسائل ناموسی» با ضربات چکش به قتل رساند. شوهران سه زن در اراک، روستای فیلستان پاکدشت و پاکدشت جان آن‌ها را به خاطر «اختلافات خانوادگی» و «مسائل ناموسی» و «خیانت» با ضربات چاقو گرفتند.

پدر فرشته در لرستان و پدر معصومه در کوهرنگ هر دو به خاطر «مسائل ناموسی» به ضرب گلوله آن‌ها را به قتل رساندند و پدر ستایش در لرستان هم به‌همین دلیل به او قرص برنج خوراند. شوهر سابق عایشه در زاهدان هم به خاطر «اختلافات خانوادگی» به او گلوله شلیک کرد.

در ماه گذشته یعنی در خرداد ۱۴۰۲، ۹ مورد زن‌کشی در رسانه‌ها منتشر شده است. شوهر یک زن ۵۲ ساله به این دلیل که زن به او مظنون شده بود که برای بار دوم ازدواج کرده، با ضربات چاقو به گلویش زد. شوهر یک زن در قرچک ورامین به‌دلیل «کم‌توجهی» زن با ضربات چاقو جانش را گرفت. مردی در شهرستان قیدار زنجان پس از این‌که از زنی که پیشتر با او در رابطه بود جواب رد شنید، مقابل محل کارش با بنزین او را آتش زد. پدر ۶۸ ساله یک زن به خاطر «درگیری لفظی» با ضربات آجر او کشت. در شهرک صنعتی استهبان فارس شوهر یک زن ۳۱ ساله به خاطر «اختلافات خانوادگی» به او با اسلحه شلیک کرد. در دیواندره برادر زن جوانی به نام روژین به خاطر «مسائل ناموسی» او را با ضربه‌های متعدد چکش به قتل رساند. پدر یک زن در ایلام به خاطر «اختلافات خانوادگی» با ضربه‌های آجر به زندگی او پایان داد. شوهر زنی به نام پرستو در کردستان به‌خاطر «مسائل ناموسی» با ضربه‌های چاقو او را کشت. شوهر زن دیگری در غرب تهران با همین عنوان و با همین روش جان زن ۲۷ ساله و دو پسر خردسالش را گرفت.

در قوانین ایران خشونت جنسیتی به‌رسمیت شناخته نمی‌شود و تا زمانی که جان یک زن گرفته نشود، قانون و نهادهای قانونی مسئولیتی در قبال حفاظت از جان زنان برای خود تعریف نکرده ‌اند. قانون خشونت‌هایی از جمله «پاییدن» و مزاحمت برای زنان، تهدید به اسیدپاشی، تهدید به قتل، تهدید به تجاوز را جدی نمی‌گیرد یا از زنانی که در معرض این خشونت‌ها قرار دارند حمایت نمی‌کند.

روایت‌های رسمی از موارد زن‌کشی و زمینه‌های زن‌ستیزانه موجود در شرع و عرف نیز افکار عمومی را به سمت سرزنش قربانی و قربانی‌نکوهی زنی که پاسخ «نه» داده و همچنین همدلی با مرد قاتل یا سلب مسئولیت از او هدایت می‌کنند.

به گفته فعالان حقوق زنان نهادهای مختلف حکومت جمهوری اسلامی به‌صورت عامدانه از جمع‌آوری و ثبت آمارهای مرتبط با خشونت علیه زنان از جمله اجبار دختران کم‌سن و سال به ازدواج، خشونت خانگی، تجاوز جنسی، ناقص‌سازی جنسی زنان، سنت‌هایی مانند خون‌بس و زن‌کشی خودداری می‌کنند. در نتیجه این امر نهادهای مذکور از خود درباره اقدام‌های لازم برای ریشه‌یابی خشونت جنسیتی علیه زنان، اعمال قوانین بازدارنده و حمایت از دختران آسیب‌دیده و زنان خشونت‌دیده سلب مسئولیت می‌کنند.

درعین‌حال به‌واسطه سیاست‌های جمعیتی مدنظر علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی، سالهاست درباره ازدواج دختران زیر ۱۸ سال سیاست‌های تشویقی اعمال می‌شود. این دختران به گفته فعالان «به‌شدت سرکوب‌پذیرند، به‌شدت در معرض آسیب‌های جنسی و روانی قرار دارند و احتمال بروز خشونت‌های ناموسی در مورد آن‌ها وجود دارد».

مجلس شورای اسلامی ماه‌هاست کلیات لایحه‌ موسوم به «ارتقای امنیت زنان» را تصویب کرده است اما همچنان از پیشبرد این لایحه و تبدیل آن به قانون خبری نیست. طبق گزارش‌های رسمی این لایحه بر «بازدارندگی و پیشگیری، ارتقای امنیت روانی و جسمانی زنان در محیط خانه، کار و اجتماع» متمرکز است و برخی از رسم‌هایی را که به خشونت پایدار علیه زنان منجر می‌شوند جرم‌انگاری کرده است. این موارد می‌تواند شروعی برای تغییر قانون در مسیر مقابله با خشونت علیه زنان باشد، از جمله تهدیدشدن به مرگ که به گفته فعالان در مناطق مختلف ایران از سوی مردان به عنوان یک اهرم فشار علیه زنان استفاده می‌شود.

دیدگاه‌های زن‌ستیزانه موجود در مجلس ممکن است تصویب نهایی و اجرا شدن آن‌ را به تعویق بیندازند. این وقت‌کشی جان زنان بیشتری را خواهد گرفت.