دکتر محمد حسین یحیایی :چالش های اقتصادی رژیم…
چند روزی است که سال پر تلاطم، پر التهاب و پرتنش 1400 که آخرین سال قرن 14 خورشیدی بود به پایان رسید و سال 1401 با قرن جدیدی آغاز شد. قرن گذشته با کودتای رضا شاه همراه با دوستان اش آغاز شد و سال های نخست آن با سختی های فراوان گذشت ولی بعد ها تحولات و دگرگونی های ژرفی در ساختار اقتصادی و اجتماعی کشور رخ داد، برخی نهاد های مردمی، آموزشی و فرهنگی نوینی شکل گرفت، ولی استبداد حاکم مانع از شکوفایی آنها شد، جنگ دوم و جایگزینی محمد رضا به جای پدر برای مدت کوتاهی دست بلند استبداد را اندکی کوتاه تر کرد و جنبش های ملی و منطقه ای وارد میدان در کشور سیاست شدند تا زمینه ساز دمکراسی در میهن شوند ولی این بار دست استبداد از آستین کودتاگران بیرون آمد که از سوی نیرو های خارجی ( ایالات متحده آمریکا و بریتانیای کبیر ) حمایت مالی و فکری می شدند. در این سال ها درآمد های نفتی افزایش یافت و تغییرات بیشتری در ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پدید آورد ولی استبداد از موضع خود عقب نشینی نکرد و جامعه در مسیری قرار گرفت که انقلاب 1357 رقم خورد. بیشترین شرکت کنندگان در انقلاب ( روشنفکران، زحمتکشان، تهیدستان، حاشیه نشینان و… ) در آرزوی دمکراسی، کرامت انسانی و رهایی از تحقیر شدگی بودند که بار دیگر بعلت عدم سازماندهی و نبود نهاد های دمکراتیک با شکست روبرو شدند و بار دیگر گرفتار استبداد خشن تر، ارتجاعی تر با آموزه های دینی، شیعه گری و روحانیت فرصت طلب، سود جو، طماع و حیله گر شدند که این داستان حزن آور و غمناک همچنان ادامه دارد.
هم اکنون بیش از سه دهه است که بند باز ماهری بنام « علی خامنه ای » همراه با اتاق فکر و تیم خود سرنوشت سیاسی، اقتصادی و گاهی فرهنگی جامعه را با کار برد زور، فشار و خفقان در دست گرفته است و هر روز تعدادی از دوستان قدیمی خود را از گردونه خارج و تعداد دیگری را به درون گردونه وارد می کند، نهاد های مهمی مانند قوه مقننه، قضائیه و اجرائیه از درون تهی شده به ابزاری در دست رژیم تبدیل شده اند که خود این نهاد ها گاهی آن را با صدای بلند اعلام می کنند که در راستای منویات رهبری عمل می کنند یعنی با دیگر استبداد و ارتجاع حاکم، کشور و جامعه را آنچنان در بن بست قرار داده که باید برای بررون رفت از آن ساختار شکنی کرد.
رژیم جمهوری اسلامی و ارتجاع حاکم بر آن با پیشبرد سیاست های ضد مردمی و غلط خود جامعه را چند قطبی کرده، فساد و دزدی را گسترش داده، اخلاق اجتماعی را از بین برده و دروغ را به شکل وسیعی به ابزار راهبردی خود تبدیل کرده است.نمونه های بارز آن سخنرانی های رهبری و خودستایی در فرصت های گوناگون بویژه پیام های نوروزی است که در دو نوبت صورت می گیرد نخست با تحویل سال پیشرفت و موفقیت های سال گذشته را ردیف می کند و نامی هم برای سال پیش رو مطرح می سازد که سال ها است پیرامون واژه های اقتصادی بویژه تولید تهیه می شود. هرچند گفتار کلیشه ای و تکراری و پر از دروغ و مردم فریبی است ولی همه سال این واژه ها از سوی نمایندگان مجلس و کاسه لیسان رژیم تکرار می شوند.
امسال هم خامنه ای در تحویل سال و سخنرانی اول فروردین خود حرف های بی سر و ته و متناقضی را بر زبان آورد، سال 1400 را سالی پر فراز و فرود همراه با شیرینی های فراوان نامید که در راس آنها انتخابات پر شور و مهم ریاست جمهوری که در آن مرد دلخواه خود ( رئیسی جنایتکار بقول آیت اله منتظری ) را در کاخ ریاست جمهوری قرار داد، در حالیکه کم رونق ترین انتخابات در همه دوران جمهوری اسلامی بود، در پی آن به تعریف و تمجید از دولت دلخواه خود پرداخت و گفت: امروز دولتی مردمی در ریل متفاوت از دولت قبل، امید ها را زنده کرده با تحرک پیش می رود در بخش دیگری از سخنرانی خود پیشرفت های خیالی کشور را در حوزه های علم و فن آوری، واکسن سازی، ماهواره ای، نانو تکنولوژی ردیف کرد و سال جدید را هم سال تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین نامید. در آخر هم بعد از یادآوری و شکست خفت بار آمریکا در اعمال فشار های حد اکثری به ایران از تنگی معیشت مردم و گرانی روز افزون هم گلایه کرد و نوید داد که به تدریج برطرف خواهد شد.
به نظر می رشد سران رژیم و فرماندهان سپاه آنچنان در توهم و خود شیفتگی به سر می برند و یا تحت تاثیر مشاوران فریبکار خود قرار می گیرند که به آمار های ساختگی و خودی هم توجه نمی کنند، حجم نقدینگی در کشور
از مرز 4 و نیم هزار میلیارد تومان ( بیش از یک و نیم برابر تولید ملی ) گذشته، کسری بودجه تا 50 درصد از حجم بودجه رسیده، تورم بر اساس مرکز آمار به بیش از 45 درصد ( در مواد خوراکی ها تا 60 درصد ) افزایش یافته، سرمایه های ثابت که باید 30 تا 35 درصد از تولید ملی باشد به زیر 15 درصد کاهش یافته، اعتمادی بین مردم و بانک ها باقی نمانده و یک سوم از چک ها برگشت می خورد ( نکول شده ) و فقر هر روز گسترده تر می شود، در این شرایط چگونه سخن از تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین به زبان می آورند و ریل جدیدی پیش پای رئیسی ( بقول عبدالناصر همتی رئیس بانک مرکزی پیشین و کاندیدای ریاست جمهوری رئیسی 6 کلاسه ) پهن می کنند؟ تولید ملی از نفس افتاده، رئیسی فریاد می زند که اقتصاد با 5 درصد رشد می کند و همزمان تورم مهار شده است، البته آمار قابل قبولی ارائه نمی دهد. « احسان سلطانی » روزنامه نگار اقتصادی در فرارو می نویسد: قدرت خرید مردم در سال 1398 تا 20 درصد و در سال 1399 تا 28 درصد و در سال 1400 تا 50 درصد کاهش یافته است، رژیم برای فریب مردم واژه سازی می کند ، روزی از اقتصاد مقاومتی سخن می گوید و روز دیگر سند گام دوم انقلاب را منتشر می کند، در حالیکه 25 میلیون نفر در حاشیه شهر ها می لولند و 60 میلیون نفر به کمک های معیشتی نیاز دارند و 23 میلیون نفر هم زیر خط مطلق فقر از انرژی لازم برای بقاء محرومند که با بیماری های گوناگون دست به گریبانند.
گزارش مرکز آمار کشور نشان می دهد که نرخ بیکاری در کشور حتی زیر 10 درصد است که با واقعیت همخوانی ندارد، در برخی از استان ها نرخ بیکاری بالای 40 درصد است در شرایط کنونی نزدیک به 65 میلیون نفر مشمول کارند که از این تعداد در بهترین حالت نزدیک به 27 میلیون نفر کار می کنند، میزان سرمایه گذاری به قیمت های ثابت در حال کاهش است شاید رئیسی معجزه کرده که می گوید اقتصاد با 5 درصد رشد می کند و از سوی دیگر 42 درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی( در پائیز 1400 ) بیکارند، فرار مغز ها و سرمایه از کشور همچنان ادامه دارد، در حالی که هر روز تعداد دیگری از موسسات تولیدی از چرخه تولید خارج می شوند، چگونه می توان باور کرد که روند رشد به بالا و تورم رو به کاهش است؟ گویا هیئت دولت به سرپرستی رئیسی دچار توهم شدید شده اند و یا آرزو های خود را بر زبان می آورند..
کارشناسان اقتصادی سال 1400 را تیره، ناگوار و بد ارزیابی می کنند و بر این باورند که اقتصاد کشور در زمینه تولید، تورم و کسری بودجه از سال های گذشته بد تر بود « فریال مستوفی » رئیس کمسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی تهران می گوید: سیاست های دولت، نبود نظارت و شفافیت، فضای بد کسب و کار، یاس و نومیدی، رکود و ورشکستگی و تعطیلی بسیاری از بنگاه ها اقتصاد را به تباهی کشاند… اگر تحریم ها برداشته شود و برجام به امضاء برسد، بخشی از منابع ارزی آزاد شود و در اختیار دولت قرار گیرد، برای جبران کسری بودجه هزینه خواهد شد و رشد اقتصادی صورت نخواهد گرفت و اتاق بازرگانی پیش بینی می کند که در صورت پیشرفت مذاکرات برجام تورم تا 30 درصد و در غیر آن صورت بیش از 70 درصد خواهد بود.
علیرضا محجوب نماینده مادام العمر مجلس شورای اسلامی که نمایندگی کارگران را یدک می کشد و دبیر کل « خانه کارگر » ( وابسته و در خدمت رژیم ) است در گفتگو با خبرگزاری « ایلنا » می گوید: حداقل مزد تعین شده ( با 57 درصد افزایش ) در بهترین حالت تنها دو سوم سبد معیشتی را تامین می کند و با حذف ارز ترجیحی قیمت تمام شده برخی کالا های ضروری مانند سیب زمینی، مواد خوراکی و نهاد های دامی 6 تا 8 برابر افزایش می یابد. در نتیجه 1401 سال سختی برای کارگران و زحمتکشان و توده های تهی دست خواهد بود که البته خامنه ای در سخنرانی نوروزی امسال نوید آن را هم به مردم داد و گفت: منتظر بهبود وضعیت معیشتی خود در کوتاه مدت نباشید و عجله نکنید، واقع بینانه باشید. این سخنان که نشانه های یاس و ناتوانی در آنها نمایان است، نشانگر آن است که سفره کارگران و زحمتکشان کوچک تر خواهد شد که از سال ها پیش در رژیم جمهوری اسلامی به رهبری خامنه ای آغاز شده است. وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی در گزارش خود به آن اشاره می کند و می نویسد: مصرف گوشت در کلیه دهک ها نصف شده و در سال 1398 نسبت به سال 1390 مردم کمتر برنج، گوشت و لبنیات می خورند و بر اساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس، در سال 1399 قیمت قند و شکر آنچنان افزایش یافته که برخی خانواده ها توان خرید آن را ندارند، در نتیجه موضوع سوء تغذیه در ایران جدی است، مرکز آمار به سال 1400 اشاره می کند و
می نویسد: در مرداد ماه 1400 نسبت به سال قبل قیمت گوشت گاو و گوساله 58 درصد، گوسفند 34 درصد، برنج ایرانی 43 درصد، شیر پاستوریزه 68 درصد، دوغ 60 درصد ئ خامه 84 درصد افزایش یافته است.
رئیسی رئیس جمهور منتخب رهبری که تجربه مدیریت ندارد، اقتصاد نمی فهمد و حتا با مفاهیم آن آشنایی ندارد می گوید: دستور دادم خط مطلق فقر تا دو سه هفته از بین برود، برای رفع محرومیت و عدالت گستری هر سال یک میلیون مسکن ساخته شود و یا وزیر کارش « حجت عبدالملکی » می گوید با یک میلیون تومان می توان یک فرصت شغلی ایجاد کرد که البته بعد ها گفت: اشتغال وظیفه من نیست.
آنچه مسلم است و مشاهده می شود تعدادی متوهم که بیشتر آنان از دانشگاه امام صادق اند سرنوشت سیاسی و اقتصادی کشور را در دست گرفته اند، آنان توانایی مدیریت و اداره جامعه چندگانه ایران را ندارند، گفتار هذیان گونه خود را برای مردم فریبی به روش و شیوه های گوناگون تکرار می کنند. در سال 1401 نه یک میلیون مسکن ساخته خواهد شد و نه گشایشی در اقتصاد مردم پیش خواهد آمد، مقدار دیگری از مصرف مردم کاهش خواهد یافت، کسری بودجه از 400 هزار میلیارد تومان خواهد گذشت، اعتراضات صنفی و کارگری، معلمان و بازنشستگان، فعالان جنبش های ملی و قومی، محیط زیستی، دانشجویی و زنان و دیگر اقشار اجتماعی بصورت پراکنده و گاهی در پیوند با یکدیگر ادامه خواهد یافت در نتیجه روز های سختی در پیش روی رژیم خواهد بود که می تواند سرنوشت ساز باشد و چالش ها همچنان ادامه خواهد یافت….
محمد حسین یحیایی
mhyahyai@yahoo.se
