دکتر محمد حسین یحیایی; جهش تولید به هر قیمت یا بازار مکاره در هر فرصت

بعد از پنهانکاری های نخست برای گرم کردن نمایش سرد و بی رمق 22 بهمن و 2 اسفند، نوبت به نوروز و پیام های تکراری خامنه ای رسید که سال هاست اول فروردین در صدا و سیما و سپس در مشهد به زبان می آورد و کسی هم آن جدی نمی گیرد زیرا با انشای خوب و محتوای بد و گنگ تهیه می شود و نگارنده متن هر ساله نامی بر آن سال می نهد که بیشتر شعار های اقتصادی است، در این راستا امسال هم « جهش تولید » نام گذاری شد تا برخی برای نشان دادن تملق و چابلوسی خود به رهبر آن را در هر محفلی تکرار کند و از رانت آن بهره ببرد، برخی دیگر کیسه ای بدوزد تا از فرصت پیش آمده آن را پر کند و زمینه فرار خود را به خارج فراهم آورد، از آن رو انتخاب شعار از سوی خامنه ای نه تنها دستآوردی برای کشور نداشته بلکه مقادیر زیادی از منابع مالی را بر باد داده است ( سند چشم انداز، اقتصاد مقاومتی، ابلاغیه های گوناگون و نام گذاری سال ها )، در این راستا کیسه دوزان، مکاران، رانت خواران و دزدان به تکاپو افتاده به بهانه افزایش تولید با همدستی و همکاری دولتیان به پروژه های بی سر و ته خود بودجه گرفته اند، در نتیجه هزاران پروژه بعد از آغاز به اجرا رها شده و یا ناتمام مانده است، که این همه محصول دخالت ولایت است در همه امور است که خود را بالاتر از قانون، برنامه های اقتصادی، مالی، اجتماعی و سیاسی می داند و هیچگونه مسئولیتی هم در قبال ناکامی های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و به هدر رفتن امکانات مالی کشور ندارد.

امسال با شیوع ویروس واگیر و کشنده کرونا آغاز شد که از سوی دو شخصیت اول و دوم نظام که هر دو لباس آخوندی ( خامنه ای و روحانی ) بر تن دارند مورد تمسخر قرار گرفت که زمینه نمایش ارتجاع فراهم آمد، برخی با شارلاتان بازی به فروش دوای امام صادق، روغن بنفشه و … را بنام طب اسلامی روانه بازار کردند و برخی دیگر به بیمارستان ها رفتند تا با پخش خرافات جایگاه خود را برای مال اندوزی محکم کنند زیرا تجربه مداح ها را داشتند که با حمایت خامنه ای و رژیم ارتجاعی به میلیارد ها ثروت دست پیدا کردند ولی بعد از مدتی با احساس خطر از دور و اجرای نمایش خارج شدند و بار دیگر در کمین نشستند تا فرصت دیگری بدست آرند، این بار بعد از سال ها مبارزه بین علم و عقل از یک سو و باورمندی که با جهالت و خرافات درهم آمیخته از سوی دیگر

، علم پیروزی خود را به اثبات رساند و میدان مبارزه با ویروس کرونا را در دست گرفت. ( در روز های نخست آخوند هایی مانند پناهیان و دیگران سینه چاک کردند که ویروس و گسترش آن از علائم ظهور است ) ولی در نهان مبارزه بین آن دو همچنان ادامه یافت، آخوند ها، مداحان و ذوب شدگان در ولایت با هزینه های کلان به بازی های نمایشی خود در خیابان ها، غسالخانه ها، اماکن مذهبی و مکان های دیگر ادامه دادند. در این میان هر گروه، نهاد و فردی که امکان دست یابی به پول و ثروت را در دست داشتند بدون توجه به نیاز های جامعه بویژه تهی دستان و نیازمندان دست بکار شدند، برخی از افراد ستاد مبارزه با کرونا با ثبت شرکت به وارد کردن کیت پرداختند و آن را به 25 هزار تومان خریدند و 60 هزار تومان به وزارت خانه خود فروختند، در آن سو تر نیرو های مسلح ( پاسداران ) میدان را در دست گرفتند و با سر و صدای بلند فریاد برآوردند که ما دستگاهی ساخته ایم که در 5 ثانیه به شعاع 100متری ویروس کرونا را تشخیص می دهد و قیمت تمام شده آنهم تنها 800 میلیون تومان است و در اولین فرصت به تولید انبوه خواهیم پرداخت. سپاه و فرمانده آن حسین سلامی نام آن را « مستعان » گذاشت که برخی آن را شعبده بازی سپاه و برخی دیگر حیله گری خجالت آور خواندند، رضا منصوری فیزیکدان و معاون سابق وزارت علوم سامانه مستعان را کلاه شیادان نامید. این همه نمایش در حالی بود که در برخی از بیمارستان های کشور، پرسنل و کادر پزشگی از داشتن وسایل ابتدایی و پیشگیری در مضیقه بودند و التماس می کردند به ما لوازم اولیه پیشگیری برسانید، کشف ادعایی سپاه موجب شگفتی کارشناسان فیزیک و پژشگی شد، انجمن فیزیکدانان ایران ادعای سپاه را شبیه داستان های علمی و تخیلی دانست و کیانوش جهانپور سخنگوی وزارت بهداشت هم این ادعا را رد کرد و کارآیی آن را مورد تردید قرار داد، ولی نمایش همچنان ادامه یافت و این بار ارتش وارد میدان شد و گفت ما دستگاهی ساخته ایم که ویروس را شناسایی می کند و از بین می برد، همه این ادعاهای پوچ و بی محتوا نشان می دهد که این نهاد ها از یک سو به منابع مالی چشم دوخته اند و از سوی دیگر نقشه ای برای فردای کشور دارند که به نظر می رسد تحول بزرگی در ساختار سیاسی و اقتصادی کشور در راه است و آنان برای رسیدن به اهداف سیاسی خود از هم اکنون برنامه ریزی می کنند…

در همه این مدت تناقض گویی های مقامات بویژه رئیس جمهور ناتوان و گاهی نادان و حیله گر همچنان ادامه یافت روزی ( 27 فروردین ) اقتصاد کشور را عالی خواند و گفت: از نظر اقتصادی و معیشت مردم، وضعیت کشور امسال خوب، مطلوب و بهتر از پارسال است و روز دیگر ( 28 فروردین ) در کنفرانس ویدیویی گفت: امسال در اثر اپیدمی کرونا و تحریم های آمریگا سال سختی در پیش داریم، البته چند روز پیش تر هم گفته بود: ما با خطر 30میلیون گرسنه روبرو می شویم که به خیابان می آیند. همه این گفتار و رفتار متضاد و ناهمگون نشان می دهد که از یک سو رژیم از آینده خود به شدت نگران و بیمناک است و از سوی دیگر به چپاول و دزدی های خود ادامه می دهد که نشانه های بارز آن را در گفتار مشاورین پیشین و کنونی می توان مشاهده کرد، در این راستا مسعود نیلی از مشاورین سابق روحانی در امور اقتصادی در گفتگو با « تسنیم » می گوید: اداره کشور با دشواری های بسیاری روبرو شده است… صندوق های بازنشستگی در کشور ورشکسته اند، چندین سال است تعهدات صندوق ها را دولت از طریق بودجه عمومی تامین می کند، نظام بانکی فبل از کرونا هم برای انجام فعالیت های خود از منابع بانک مرکزی استفاده می کرد، کسری بودجه، تحریم ها و کاهش درآمد های نفتی رمقی برای بودجه نگذاشته است و اکنون کقگیر به ته دیگ رسیده…

روزنامه جهان صنعت هم در مقاله ای که در 25 فروردین منتشر کرد نوشت: نگاه امنیتی به جامعه و ویروس کرونا جامعه را متشتت و نظام تولیدی را از بین می برد، در نتیجه تراکم فقرا و حاشیه نشین ها در سطح کشور بسان یک بمب اجتماعی می ماند که می تواند هر لحظه منفجر و منجر به ناآرامی های اجتماعی شود. بنابرین جامعه در تنش بسر می برد، رژیم درمانده قادر به مدیریت آن نیست، فساد تا رپود رژیم را در نوردیده، و راه نجاتی از آن متصور نیست، جهانگیری معاون اول رئیس جمهور که سال هاست در بالاترین رده ها و مقامات کشور قرار دارد و خود نیز در این فساد و دزدی سهیم است در دیدار با وزیر صنعت، معدن و تجارت ( خبرگزاری فارس شنبه 30 فروردین ) فریاد بر می آورد که مدیری که بداند فساد در زیر مجموعه اش رخ داده و برخورد نکند، در حالت خوش بینانه مدیری بی عرضه و در حالت بدبینانه مدیری آلوده است، در این میان گزارش عادل آذر رئیس دیوان محاسبات به مجلس پرده دیگری از دزدی ها را نمایان ساخت.

عادل آذر با تاخیر دو ماهه گزارش تفریغ بودجه 1397 را در سه شنبه 26 فروردین به مجلس شورای اسلامی داد، در آن گزارش به بخش اندکی از دزدی ها اشاره شده است، بر اساس این گزارش 4 میلیارد و 821 میلیون دلار گم شده و برخی از شرکت ها مانند شرکت پخش فرآوردهای نفتی و خود دولت بخشی از فروش خود را یه پول ملی و ارز های خارجی به حساب خزانه داری کل واریز نکرده اند و دهها شخصیت حقیقی و حقوقی وابسته به رژیم با تامین اعتبار و ثبت سفارش کالا از ارز دولتی ( 4200 تومان ) استفاده کرده یا هیچگونه کالایی به کشور وارد نکردند و یا با ارز دولتی که همان 4200 تومان است کالاهای غیر ضروری مانند نخ دندان، عروسک، کابل برق، اسباب بازی، چوب بستنی، تشک، لوازم آشپزخانه، وسائل بدنسازی و… آورده اند، عادل آذر ادامه می دهد که حقوق های نجومی تا 53میلیون تومان در ماه در این سال هم پرداخت شده ( در شورای عالی کار حداقل حقوق کارگران یک میلیون و 835هزار تومان تعیین شد که با اعتراض نمایندگان کارگران روبرو شد و از امضاء آن خودداری کردند ) که در مجموع 57 میلیارد تومان بوده است، این هم واقعیت دیگری از فریبکاری های رژیم دروغ و نیرنگ را نشان می دهد، عادل آذر در بخش دیگری به عملکرد بودجه ای دولت اشاره می کند و می گوید: 32 درصد از قانون و احکام بودجه در سال 1397 اجرا شده و در 68 درصد دیگر انحراف از بودجه وجود دارد بطوریکه در 18 درصد آن هیچگونه عملکرد و اجرایی صورت نگرفته و در بقیه هم انحرافات جدی وجود دارد ولی مهمتر از همه بخش خصوصی سازی است که روحانی و تیمش دارایی و ثروت مردم را به خودی ها بخشیده، زیرا بر اساس گزارش دیوان محاسبات کشور، دولت امید و اعتدال روحانی در سال 1397 در مجموع 894 مورد واگذاری سهام، بنگاه، موسسه و اموال و دارایی ها را خصوصی کرده تا فرمان خامنه ای را در رابطه با اجرای سیاست های کلی اصل 44 اجرایی کند، مبلغ این واگذاری ها 149 هزار میلیارد تومان بوده که مبلغ فساد آشکار آن بیش از 11751 میلیون تومان کشف شده ولی فساد گسترده در واگذاری ها، قیمت گذاری ها و اهلیت خریداران بوده است، در این راستا بخش مهمی از اقساط واگذاری ها وصول نشده و یا به خزانه کل هم واریز نشده است، از این ها مهمتر برخی از این شرکت ها به مدیران اجرایی و یا اعضای هیئت مدیره آنها واگذار شده که بر اساس ماده 24 از قانون اجرای سیاست های کلی اصل 44خلاف بوده است و این شرکت ها به این افراد نباید واگذار می شدند.

گزارش دیوان محاسبات خوشآیند روحانی و تیم اقتصادی وی نبود و در نخستین واکنش گزارش را دروغ و صد در صد دروغ و غیر قابل قبول خواند و اضافه کرد پیش از ارائه آن به مجلس و افکار عمومی باید با وی مشورت می شد ولی محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور پا را فراتر گذاشت و گفت: گزارش تفریغ بودجه 97 از سوی دیوان محاسبات کشور تشویش اذهان عمومی است در حالیکه عبدالناصر همتی رئیس کل بانک مرکزی در یک برنامه تلویزیونی گفت که مبلغ گم شده فقط یک میلیارد و نیم دلار است یعنی اقرار به دزدی و گم شدن میلیارد ها دلار که از سوی روحانی هنوز هم انکار می شود.

جمهوری اسلامی از آینده خود بسیار نگران است، اقتصاد پیش از گسترش ویروس کرونا هم گرفتار رکود، تورم و فساد گسترده بود و در بحران بسر می برد، ویروس کرونا این بحران را عمیق تر کرده است، روحانی قادر به اداره و مدیریت این بحران نیست، از یک سو توده های مردم بویژه تهی دستان و زحمتکشان بیش از این تحمل این شرایط را ندارند و برای قیام و خیزش عمومی آماده می شوند، از سوی دیگر نظامی ها بیش از گذشته وارد میدان سیاست شده اند و با خود نمایی تمرین سیاست و مدیریت می کنند، بنابرین جامعه ایران روز های پر تنشی در پیش رو دارد، تمرکز و اتحاد نیرو های دمکراتیک بویژه واحد های ملی در راستای تعیین سرنوشت خود ضرورت تاریخی است….