تظاهرات هزاران نفر در مناطق مختلف شمال ایران در آذربایجان ، زنجان ، تهران و … در مخالفت با ادامه 30 سال اشغال قره باغ و حمایت از آذربایجان !

امروز پنجشنبه اول اکتبراکثر شهرهای ترک نشین از جمله تبریز، اورمیه، زنجان ، مشکین شهر، …همچنین پایتخت کشور تهران شاهد تجمع و تظاهرات هزاران تن از شهروندان بود که شعار هایی در محکومیت اشغال ۳۰ ساله قره باغ به دست نیروهای نظامی ارمنستان و خشونت ۳۰ ساله که به تازگی دامنه جدیدی پیدا کرده است میدادند.

طبق سازمان ملل و مقررات آن قره باغ متعلق به جمهوری آذربایجان است اما اخیراً ارمنستان با وجود اینکه 20٪ از مناطق آذربایجان توسط این کشور که به شکلی وحشیانه و با ریختن خون بیش از ده‌ها هزار تن از انسان‌های بیگناه اشغال شده است, حملات دیگری را آغاز کرده است.

این ویدیوها تجمع‌کنندگان را نشان می‌دهد که شعارهایی به زبان ترکی و با مفهوم «قره‌باغ مال ماست،‌ مال ما هم خواهد ماند» و «یا مرگ یا قره‌باغ» سر داده‌اند.

ده‌ها تان از تظاهر کنندگان با خشونت نیروهای امنیتی روبرو شده و دستگیر شده‌اند.

 نمایندگان مجلس  آذربایجان شرقی و غربی،‌ زنجان و اردبیل در بیانیه‌ای گفتند هیچ تردیدی در تعلق قره‌باغ به جمهوری آذربایجان و اشغال آن و لزوم بازگشت این منطقه به آذربایجان وجود ندارد. در بیانیه نمایندگان  همچنین اعلام شده که ایران راه زمینی آ‌ذربایجان به «نخجوان» را «سخاوتمندانه» در اختیار جمهوری ارمنستان قرار داده است.

قره‌باغ از نظر حقوق بین‌الملل جزئی از خاک جمهوری آذربایجان است. همانطور که در بیانیه جمعی از فعالان مدنی و ملی ترک آمده است :

اشغال منطقه‌ی قاراباغ از سوی ارمنستان که پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی به وقوع پیوست یکی از هولناک ‌ترین تراژدیهای انسانی تاریخ معاصر منطقه را رقم زد . این حادثه بنا به آمار رسمی منتشر شده منجر به کشته شدن نزدیک به 30 هزار نفر، زخمی شدن 50 هزار نفر، مفقود شدن بیش از 4 هزار نفر و آواره گشتن بیش از یک میلیون نفر از شهروندان جمهوری آذربایجان گردید. کشتارهای صورت گرفته در این منطقه به خصوص قتل‌عام‌هایی که بر علیه شهروندان عادی صورت پذیرفته، صحنه‌هایی دلخراش از قتل هزاران زن، کودک و سالخورده‌ی آذربایجانی را در برابر دیدگان جهانیان به نمایش گذاشت، تنها با هدف پاکسازی قومی و نژادی منطقه از ترکان آذربایجان فعلیت یافته بود. در روزهایی که آذربایجانیان به شدیدترین انحاء غیرانسانی هدف این تعرض و پاکسازی قومی قرار گرفته بودند سکوت و حمایت مسئولین وقت جمهوری اسلامی ایران از دولت ارمنستان باعث جریحه ‌دار شدن وجدان جمعی میلیون‌ها ترک ایران گردید و به طرق گوناگون حمایت خویش از شهروندان مورد تعرض قرار گرفته در جمهوری آذربایجان را بیان داشتند و رویکرد مسئولین جمهوری اسلامی ایران در قبال کشتارهای صورت گرفته در قاراباغ را محکوم نمودند.

اکنون با گذشت نزدیک به سی سال از آن روزهای هولناک هنوز اشغال این منطقه از سوی کشور ارمنستان ادامه داشته و متاسفانه راه‌ کارهای دیپلماتیک تاکنون نتوانسته است حق مطلب را در خصوص مسببین و قربانیان این فاجعه‌ی تاریخ معاصر منطقه ادا نماید. این در حالی است که بسیاری از گزارش‌ها و بیانیه‌های نهادهای مختلف بین‌المللی به صورتی صریح و آشکار بر اشغالگر بودن دولت ارمنستان و قتل‌عام گسترده‌ی شهروندان عادی جمهوری آذربایجان از سوی این دولت صحه گذاشته و بر محق بودن جمهوری آذربایجان تاکید نموده است. چنانکه شورای امنیت سازمان ملل متحد به عنوان یکی از عالی‌ترین نهادهای حقوقی بین‌المللی طی قطعنامه‌های 822، 853، 874 و 884 که به ترتیب در تاریخ‌های 10 اردیبهشت 1372 هجری شمسی (مصادف با 30 آوریل 1993 میلادی)، 7 مرداد 1372 هجری شمسی (مصادف با 29 جولای 1993 میلادی)، 22 مهر 1372 هجری شمسی (مصادف با 14 اکتبر 1993 میلادی) و 21 آبان 1372 هجری شمسی (مصادف با 12 نوامبر 1993 میلادی) صادر کرده است خواستار پایان دادن به اشغال خاک آذربایجان توسط نظامیان ارمنستان گشته است”.