ترس حاکمیت از تبدیل صخره «قورخو دده» به قلعه بابکی دیگر!
صخره حیرتانگیز و منحصربفرد «قورخو دده» در شهرستان نمین، بخش آنباران (عنبران)، دره تانگری، بالاتر از چشمه خانبولاغی و روی تپه «داوود بابا» قرار دارد. ارتفاع این پیکره از کف دره 150 متر و ارتفاع قسمت سر پیکره حدود 20-30 متر است و در قسمت سینه پیکره، دو غار وجود دارد که شاید پناهگاهی برای انسان باستان بوده و بر اساس گفتههای شفاهی مردم منطقه، دراویش در ادوار گذشته برای چلهنشینی، دعا و نیایش از این غارها استفاده میکردند که داوود بابا نیز یادگار نام یکی از دراویش اعتکاف کننده در این غار بوده است.
برخی از کارشناسان این پیکره منحصر و عظیم را سازهای طبیعی دانستهاند ولی برخی دیگر مانند دکتر بهرام آجرلو بر این باورند که این پیکره احتمالا محصول دست آدمی بوده و بیش از سه هزار سال قدمت داشته باشد. در هر حالت این سازه، هم ارزش تحقیق و تفحص اهل فن را داشت و هم میتوانست به یکی از جاذبههای گردشگری منطقه تبدیل شود ولی مسئولان رده بالای استان اردبیل سالها با این تفکر که این صخره، یادگار دوران بتپرستی است مانع از تبلیغ و معرفی آن میشدند که نهایتا در اوایل دهه هشتاد، این پیکره با تلاش فعالان ملی و مدنی، خصوصا طبیعتگرد پرکار منطقه آقای ثاقب حمیدی مورد توجه قرار گرفت و از آنجا که فعالان ملی ترک توجه ویژهای به تبلیغ و شناساندن این اثر داشتند، مسئولان اردبیلی اینبار با این تصور که این صخره ممکن است قلعه بابک دیگری شده و به مرکز جدیدی برای تجمع فعالان ملی تبدیل شود و هرچه بیشتر در مسیر شناساندن آن سنگاندازی کردند.
نویسنده: ابراهیم رشیدی