بیانیه حزب دموکرات آذربایجان به مناسبت قیام ۱ خرداد

امروز اول خرداد مصادف با سالگرد قیام مردمی ملت ترک در ایران علیه مندرجات نژادپرستانه وتوهین آمیز روزنامه ایران در اردیبهشت سال ۱۳۸۵ علیه این ملت است.
این مقاله که بعد ها به مقاله ” سوسک توالت ” معروف شد به کاریکاتوری از مانا نیستانی نیز آراسته بود.
به دنبال انتشار این نوشته که ترک ها را تشبیه به سوسک حمام – توالت کرده بود , صدها هزار تورک در شهرهای مختلف آذربایجان از جمله تبریز، زنجان، اردبیل، سولدوز (نقده)، مراغه، اهر، اورمیه، مرند، قوشاچای و قم ..… به خیابان ها ریختند و نزدیک به ده روز با تظاهرات گسترده، برعلیه سیاست های نژادپرستانه و تورک ستیزانه حکومت ایران قیام کردند. این قیام میلیونی از طرف حکومت مرکزی سرکوب شد و ده ها نفر کشته و صدها زخمی به جا گذشت . صدها هموطن دستگیر و شکنجه شدند . جراحت باقی مانده از هجوم مرکز به این اعتراضات به حق مردم هرگز ازحافظه تاریخی کشور و آذربایجان و دیگر شهرها در ایران زدوده نخواهد شد.
تلخ ترین بخش این حکایت تلخ نه مقاله نژادپرستانه و دشمنانه مرکز و بعد نه سرکوب آن , بلکه تنها ماندن ترکها دراین میدان دادخواهی بود !
بقیه مخالفان رژیم در کشور نظاره گر این ماجرا ماندند و به این ترب با سکوت خود مهر تایید  به رفتار پست و بیشرمانه رژیم علیه ترک ها زدند.

امروز بعد از گذشت ۱۷ سال از این رویداد خونین ملل ایران دریافتند که جز بازو در بازوی هم بودن راهی دیگر برای گذار از این رژیم ددمنش ندارند !

اعتراضات میلیونی خرداد هشتاد و پنج ترکهای ایران و بالاخص آذربایجان نشان داد که سیاستهای خشن و غیر انسانی نسل کشی فرهنگی و زبانی یکصد سال اخیر در ایران برای قاطبه ترکهای ایران مطلقا مورد قبول نیست. تمامیت خواهان پوپولیست ایران که با مغلطه اصطلاح «تمامیت ارضی» کلیه حقوق فرهنگی و زبانی اتنیکهای غیرفارس را پایمال می کنند بایستی بدانند که آذربایجان در آخرین رفراندوم حضور میلیونی خود طی آن قیام عدالتخواهانه نشان داده اند که مغرورانه به فرهنگ و زبان خود وفادارند و با سیاستهای سیاه دوران پهلوی و ج.ا. مخالفند. ترکها که در هیچ برهه ای از قرنها حکومتداریشان در جغرافیای دینامیک ایران برتری جویی زبانی و فرهنگی نکرده اند، از هر نوع برتری جویی اتنیکی بیزارند. در این راستاست که شعار غالب آن تظاهرات، «هارای هارای من تورکم»، نه یک شعار نژادی بلکه مونالیزای عدالتخواهی اتنیکی در جغرافیای ایران بوده و یک «نه» بزرگ به سیاستهای غیر انسانی آسیمیلاسیون توسط دو رژیم فاشیست ایران معاصر است. مشخصا این تابلوی عدالتخواهی زیباتر خواهد بود اگر همین شعار را هموطنان کرد در مناطق کردنشین سنندج و کرمانشاه، و دوستان عرب و بلوچ و ترکمن و گیلک در مناطق اتنیکی متبوعشان سر بدهند.

اگر ترکهای ایران، علیرغم تحریف رسانه ای تمامیت خواهان، برای این موضوع بیرون می آیند و برای دیگر موضوعات در همان سطح حاضر نمی شوند به این معنا نیست که آذربایجان با تبعیضهای بیشمار اقتصادی، آموزشی، بهداشتی و ورزشی دو رژیم کنار آمده است یا اینکه بیکاری، فقر، عدم امنیت و فساد در آن مناطق وجود ندارد؛ بلکه نشان دهنده اهمیت موضوعات زبان و فرهنگ و تاریخ برای ترکهای ایران است. کیست که نداند که استانهای آذربایجان به دلیل مشکلات شغلی و معیشتی جوانانش بیشترین نرخ مهاجرت به استانهای فارس زبان را دارند چرا که بودجه های سالانه استانهایی مثل کرمان و یزد و اصفهان و خراسان قریب به ده برابر استانهای ترک ایران است.

امروز، دیگر می دانیم همانها که پریروز در طنزی زرد در روزنامه رسمی دولت ترکها را سوسک توالت می کردند و در برنامه کودکان دهان بچه ترک را با فرچه توالت می شستند و در مقابل اعتراضات با ژستی حق به جانب دعوت به تمدن و صبر می کردند دیروز «یوزهای پارسی» را «پفیوز های ایرانی» نامیدند که در عین اعتراض به رفتار بازیکنان تیم ملی فوتبال در جام جهانی قطر به مقام «پارس» توهین نشود (ولو اینکه به «ایران» توهین هم شد مهم نیست).

با اشاره به موارد بالا، حزب دموکرات آذربایجان اعلام می دارد که از تجمعات مدنی فعالین سیاسی و مدنی آذربایجان در سالروز قیام عدالتخواه خرداد هشتاد و پنج در داخل و خارج از ایران حمایت می نماید؛ و همگام با سایر ترکهای ایران شعارهای زیبای «منیم دیلیم اؤلن دئییل» و «هارای هارای من تورکم» را به همراه شعارهای آزادلیق و عدالت سر می دهد.

حزب دموکرات آذربایجان

۱.خرداد .۱۴۰۲

20.05.2024