بیانیه حزب دموکرات آذربایجان به مناسبت سال نو: سالی را پشت سر گذاشتیم که تلخی هایش جانسوز بود و شیرینی هایش امیدبخش

گول غنچاسی گولوب دئدی موشتولوق باهار گلیر چوللر گولور سنده گول

قیزیل لاله زینت وئریر هر یانا باغدا آچان گوللر گولور سنده گول

در حالی به استقبال سال 1402 می رویم که در ایران، پرحادثه ترین سال چند دهه اخیر را تجربه کردیم. سالی را پشت سر گذاشتیم که تلخی هایش جانسوز بود و شیرینی هایش امیدبخش …

در سال 1401 شاهد یکی از مترقی ترین انقلابهای دنیا بودیم. انقلابی که برای استقرار برابری (جنسیتی، اتنیکی، طبقاتی و …) و جهت جاری ساختن دوباره زندگی شکل گرفت. این انقلاب حمایت همه اتنیکها و مذاهب و گروههای سیاسی و مدنی ایران را همراه داشت و نشان داد که جامعه ایران از دوره سیاه جوکهای نژادپرستانه گذر کرده است و به بلوغ اتحاد رسیده است. این انقلاب چندین میلیون ایرانی خارج از ایران را صدای بیش از هشتاد و پنج میلیون ایرانی دربند در دیکتاتوری حاضر کرد و این دو جمعیت بزرگ را به هم پیوند داد تا به دیکتاتور پیغام بدهد که دوران سانسور تمام شده است و چاره ای جز دادن حقوق مسلم مردم ندارد.

باز، در همین امسالِ شیرین همه فهمیدیم که از دید بدنه جامعه دوران فرد-محوری تمام شده است و هر شخصی آمادگی و بلوغ رهبری جنبشهای مدنی را دارد.

همچنین اگرچه زلزله در زمستان سردِ خوی تلخ بود و اگرچه عدم حمایت دولتِ فرق گذار و نالایق (در حالی که حق مسلم زلزله زدگان بود) زشت بود و اگرچه رد مغرضانه کمکهای انساندوستانه دولتهای ترکیه و آذربایجان غیرانسانی بود، اما حمایت جانانه و حرفه ای فعالین مدنی جامعه و خیرین، به ویژه ترکهای سراسر دنیا، در قالب فردی، نهادهای مردم-نهاد و احزاب نوید بهاری زیبا شد. این زمستان هزارباره به ما آموخت که مردم ستمدیده و به ویژه گروههای اتنیکی تحت ستم مضاعف در ایران هیچگاه تنها نمی مانند. اما بایستی، واقع بینانه بر روی انجام وظیفه مستبد حاضر (ولو حداقلی) و بر روی ادعاهای اپوزیسیون مدعی اصلاحات و اپوزیسیون مدعی سلطنت حساب نکنند.

نهایتا اینکه، امسال برای ما در حزب دموکرات آذربایجان پرکار، پربار و به یاد ماندنی بود. در این باره مفصل صحبت خواهیم کرد. 

می توان دهها صفحه از شیرینی های سال 1401 نوشت. اما مجبوریم که کوتاه بگوییم.

و اما در باب تلخیها، در این سال ما حدود ششصد عزیز دوست داشتنی را از دست دادیم. عزیزانی که یا با بزرگ منشی تمام رهبری احساسی و اخلاقی انقلاب اخیر را در دست داشتند و یا معصومانه در خردسالی توسط حکومت قاتل کشته شدند. ما دلتنگ همه آنها خواهیم شد. در کنار این عزیزانمان، دهها هزار نفر از همقطارانمان به صرف اینکه از حقوق مسلم برابری و عدالت دفاع کردند بازداشت و شکنجه و زندانی شدند. ما نگران حال همه عزیزان بازداشت شده و زندانی هستیم.

همچنین، در همین امسال دیدیم که علیرغم بلوغ و دموکراسی ستودنی در بدنه جامعه، متاسفانه فاشیسم، راسیسم، ماکیاولیسم و پوپولیسم هنوز زنده است. اقلیتی که سابقه چند دهه دزدی بیت المال و سلب آزادی مسلم مردم و کشتار قبل از رژیم دیکتاتوری حاضر را داشتند از هیچگونه تلاشی برای دزدی انقلاب مردم فروگذار نکردند. متاسفانه آنقدر بی اخلاقی، تحریف، تهدید، بسیجی بازی، شانتاژ رسانه ای و انحصارگری کردند که بدنه ایرانیان خارج از ایران حمایتشان را از انقلاب شیرین مردم متوقف کردند. بدنه جامعه به درستی نمی خواهد ابزار به قدرت رسیدن عده ای زشت کردار، دروغگو، نژادپرست و ضد دموکراسی باشند. خلاصه اینکه، به تلخی بازمانده ی دیکتاتوری رژیم سابق انقلاب مردم را سوار اتوبوسی پنچر کرد که جز به بن بست مسیر دیگری نمی شناسد. بعد از این انقلاب-دزدی بود که به دخترانمان با بمبهای شیمیایی حمله شد. ما این بداخلاقیها را فراموش نخواهیم کرد.

امسال دو تلخی دیگر هم داشت. اول اینکه، بسان چند دهه گذشته (و اما با شدت بیشتر) توان خرید مردم کمتر شده است و سفره ها حتی کوچکتر از قبل. ما نگران امرار معاش مردمیم و نگران عواقب بلند مدت این تلخی بزرگ.

دوم اینکه، در عید نوروز سال جدید چند تن از فرهیختگان و یاران دیرین فعالیتهای دموکراتیک آذربایجان دیگر در کنارمان نخواهند بود. یاد همه شان را گرامی می داریم.

بهار 1402 به ما می گوید گرچه زمستانمان سرد و خشک است، دل قوی می داریم. بهار نزدیک است.

به سوی بهار می رویم.

حزب دموکرات آذربایجان

اسفند 1401، مطابق با مارچ 2023