بیانیه اتحاد دمکراتیک آذربایجان به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی همبستگی و مبارزه با خشونت علیه زنان!
در بسیاری از کشورهای جهان، ما زنان به اشکال مختلف از خشونت رنج می بریم. در شرایطی که زنان از تحصیل محروم و به خانه محکوم می شوند ، فعالیت های اقتصادی آنها با بسیاری از موانع قانونی و سنتی محدود شده است ، آنها در زندگی کاری خود با هزار و یک بی عدالتی و تبعیض روبرو هستند ، آنها فقیرترین بخش جامعه را تشکیل می دهند.
این داستان با داستانهای غم انگیز معمول خشونت علیه زنان ، پیش فرضهای سنتی و بی تفاوتی جامعه و دولت رشد می کند. خشونت نه تنها به بدن آسیب می رساند ، بلکه عزت نفس زنان ، تمایل آنها برای مقاومت در برابر تخلفات و عدالت خواهی را تضعیف می کند یا از بین می برد.
خشونت علیه زنان در جهان با درهم آمیختن با مشکلات اقتصادی ، سیاسی و ملی یا اتنیکی در حال افزایش است.
نیمی از زنانی که امروز در جهان زندگی می کنند در معرض خشونت همسرانشان هستند.
جنگ ، مشاغل ، رکودهای شدید اقتصادی و فقر ما زنان را به خشونت سوق می دهد. از زمان های بسیار قدیم ، بدن یک زن “سرزمین جنگی ” بوده است که هر جنگی در آن روی می دهد. ما زنان در زمان جنگهایی بی معنی کشته می شویم ، همسران و فرزندانمان به قتل می رسند و در معرض تجاوزهایی قرار می گیریم که به سرنوشت تاریخی ما تبدیل شده است. از طرف دیگر ، وقتی مردان را به جبهه های جنگ سوق میدهند، مکان هایی که خالی مانده با نیروی کار ارزان زنان پر میشود. استثماری که در اثر گرسنگی و فقر ناشی از جنگ تحمل می شود !
مکانیسم استثمار ، بیکاری ، فقر و عدم آموزش ،… باعث شده است که خشونت خانگی ، جنون ، خودکشی ، آزار جنسی ، فحشا و سرقت به حد باورنکردنی برسد. علاوه بر محافظه کاری اسلامی ، درگیری های سال گذشته همچنین منجر به افزایش فشارهای سیاسی و اجتماعی بر زنان شده است.
از سوی دیگر؛ قتل های ناموسی ، ضرب و شتم پدر و شوهر و شکنجه در رسانه ها به عنوان تابلو معرفی می شود. بحث می شود که زن آزار دیده چه کاری انجام داده ، چه گفته است یا چگونه لباس پوشیده است؟ بحث می شود که آیا زنانی که مورد خشونت جسمی ، کلامی و جنسی قرار گرفته اند شایسته آن هستند؟ قربانیان مقصر شناخته می شوند ، جنایتکاران “قربانی” معرفی می شوند. خشونت با تعصبات مذهبی – سنتی ، سیاست ها و قوانین جنسیتی مورد توجیه قرار می گیرد.
نزدیک به یک سال از آغاز پاندمی کورنا می‌گذرد و در این مدت این زنان بودند که به دلیل قرنطینه و مشکلات اقتصادی ناشی از کورنا باز هم بیشتر در معرض خشونت قرار گرفتند و گرفته میشوند.
ما خواهان برچیده شدن رژیم جمهوری اسلامی هستیم که این مطالبات را در ترکیب دولتی دمکرات و سکولار به کرسی بنشانیم:
-دولت صریحاً تمام اعمال خشونت آمیز علیه زنان را محکوم کند ،
-افزایش تعداد پناهگاههای زنان در معرض خشونت ، ارائه مشاوره رایگان ، حمایت روانشناختی و پزشکی و کمک حقوقی ،
-لغو سیاست ها ، قوانین و اقدامات تبعیض آمیز جنسیتی ، اجرای پروژه های عملی و آموزشی همراه با سازمان های زنان ،
-راه اندازی کمپین ها و برنامه های آموزش والدین برای جلوگیری از خشونت خانگی و خشونت علیه زنان و کودکان به طور کلی ،
-از بین بردن موانع آزادی اقتصادی زنان ، امنیت اجتماعی ، آموزش رایگان به زبان مادری و حق بهداشت رایگان ،
– باید با ایجاد مکانیزم خودکنترلی خود در نشریات, ترویج خشونت علیه زنان و کودکان برداشته شود
-پیگرد قانونی مسئولین خشونت علیه زنان در خانه ، خیابان ، محل کار ، بازداشت و زندان و اقدامات قانونی بازدارنده !
نه به بهره برداری جنسی ، ملی ، طبقاتی!
خشونت جنسی را در خانه ، در محل کار ، در خیابان متوقف کنید!
اتحادیه دموکراتیک آذربایجان- بیرلیک
21. نوامبر 2020
