از اعتراضات و مبارزات بازنشستگان قاطعانه حمایت می‌کنیم
طی هفته ها و ماههای اخیر، تقریبا روزی نیست که بازنشستگان در شهرهای مختلف کشور به خیابان نیایند و اعتراض خود را برای حقوق تضییع شده‌اشان فریاد نزنند. صرفنظر از مشاغل قبلی، صنف و یا طبقه‌ای که این بازنشستگان بدانها متعلق بودند، همه آنها در یک خواسته مشترک هستند: درخواست برای کسب حقوقی که در گذشته بر روی کاغذ تصویب شده بود و اکنون از دریافت آن محرومند.
حرکت اعتراضی بازنشستگان کشور به پیش از اعتراضات گسترده دی ۹۶ بر می گردد. برخی از تحلیلگران حتی شروع اعتراضات بازنشستگان را نوعی موتور محرکه پس از ۴ دهه مبارزات مردم آزادیخواه علیه حکومت جمهوری اسلامی در ایران ارزیابی می‌کنند که منجر به تظاهراتهای گسترده در دیماه سال ۹۶ و متعاقبا آبان ۹۸ و سرانجام خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی در ۱۴۰۱ شد.
جنبش اعتراضی و پیگیرانه بازنشستگان طی سالهای اخیر، در اعتراض به عدم تناسب فاحش مقرری های بازنشستگی مخصوصا با تورم افسار گسیخته جاری، نابسامانی شدید بیمه های درمانی، خطر جدی ورشکستگی صندوق های بازنشستگی صورت گرفته و همچنان ادامه دارد. بر اساس آمار رسمی افزایش دستمزدها در سال گذشته در بهترین حالت ۲۰% بوده است در صورتی که طبق آمار بانک مرکزی (که در صحت آن جای تردید وجود دارد)، تورم سالانه تا پایان آبان ماه ۵۳% برآورد شده است.
لایحه ضد انسانی مصوب مجلس رژیم در هفته گذشته مبنی بر افزایش سن بازنشستگی یکی دیگر از عواملی است که در روزهای اخیر باعث افزایش اعتراضات بازنشستگان در همه شهرها شده است. مطابق این مصوبه، ۵ سال به سابقه کاری برای بازنشستگی افزوده شده است. یعنی کارگران باید سالهای بیشتری کار کنند، حق بیمه بیشتری بپردازند و در نهایت سالهای کمتری از حقوق بازنشستگی برخوردار شوند.
حکومت ضد مردمی حاکم که با موج جدیدی از اعتراضات بازنشستگان روبرو شده، برخی از مسئولان نظام را برای کاهش تنشها به میدان فرستاده است. احمد امیرآبادی فراهانی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، در تاریخ ۶ آذر ۱۴۰۲ با بیان اینکه مصوبه افزایش سن بازنشستگی دارای ابهاماتی است، از اعضای شورای نگهبان خواست این مصوبه را برای بررسی دقیق‌تر به مجلس بازگرداند. این اقدامات مزورانه در شرایطی صورت می گیرند که حکومت به جای پاسخ گويي به خواسته هاي برحق معترضين چون همیشه به سرکوب اعتراضات ادامه داده و فعالین بازنشسته را دستگیر و زندانی می کند. بازداشت “يونس آزاد بر” از آخرین نمونه های این سیاست سرکوبگرانه و مقابله خشونت بار با اعتراضات حق طلبانه بازنشستگان است.
ما در همبستگی فراگیر و کنگره ملیتهای ایران فدرال از جنبش اعتراضی بازنشستگان برای احقاق حقوق خود حمایت کرده و از دیگر تشکلات صنفی و سیاسی می خواهیم که از خواستهای آنان حمایت کنند.
تجربه مبارزات در ایران نشان می دهد که پر قدرت ترین راه مقابله با سیاست ضد انسانی مداوم رژیم، سازماندهی، اتحاد و همبستگی بین جنبش‌های اجتماعی جاری و تداوم مبارزه تا پیروزی و سرنگونی رژیمی است که بیش از چهار دهه خون مردم میهنمان را در شیشه کرده و همچون بختکی بر زندگی آنها چنگ انداخته است.
کنگره ملیتهای ایران فدرال
همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران
جمعه۱۰ آذر ۱۴۰۲ /۱ دسامبر ۲۰۲۳
