این جملات نباید دستاویزی برای نفی وطندوستی کسانی باشد که جبراً ترک وطن کردهاند، زیرا اکثر آنها میخواستند سرزمینی آباد و آزاد بسازند ولی نشد. اما بودند کسانی که ماندند و تلاش کردند تا بشود و هنوز نشده است. دکتر محمدتقی زهتابی یکی از آنها بود.
او بعد از انقلاب چند سالی را در دانشگاه تبریز به تدریس زبانهای عربی و ترکی پرداخت تا تصفیههای دهه شصت گریبانش را گرفت و چهار سال در زندان ماندگار شد و بعد از آن، برای آن استاد دانشگاه حتی حضور در یک کلاس درس رسمی نیز میسر نشد.
اکثر بزرگان آذربایجان مانند میرزاحسن رشدیه، جبار باغچهبان و صمد بهرنگی توجه ویژهای به تربیت و آموزش کودکان داشتند و زهتابی نیز در آن سالهای محرومیت، علاوه بر مطالعه و تالیف با حضور در خانههای علاقمندان و هر جایی که گردآمدن چند نفر در آن ممکن بود، قواعد زبان ترکی را به کودکان یاد میداد و برای اینکار حتی تا ییلاقات قشقایی نیز رفته بود. تصویر ضمیمه که توسط لاله جوانشیر منتشر شده یکی از آن کلاسهای غیررسمی (تبریز سال 1996) میباشد.
یکی از کارهای سترگ و کمتر شناخته شدهی زهتابی، گردآوری و شرحنویسی مجموعه کامل اشعار میرزاعلی معجز شبستری است. این کتاب علاوه بر اینکه همه نسخههای پیشین دیوان معجز را در خود جای داده بلکه شامل اشعار چاپ نشدهای است که زهتابی آنها را از نسخههای دستنویس، مطبوعات، آرشیوهای شخصی و زبان افراد مطلع گردآورده است. این مجموعه هزاروصد صفحهای حاوی دویست صفحه لغتنامه و ایضاحات است و از آنجا که برخی از آنها مربوط به اسامی افراد و مکانهای قدیمی شبستر بوده، میتوان گفت غیر از پروفسور زهتابی فرد دیگری از عهده تدوین و تشریح آنها بر نمیآمد.
علیاکبر صابر و معجز شبستری دو قله دست نیافتنی ادبیات روشنگر آذربایجان هستند. کتابهای صابر به زبانهای مختلف ترجمه میشود و محصلان دوره ابتدایی، اشعار او را در کتب درسی خود میخوانند و کنگرههای بسیاری در بزرگداشت وی برگزار میشود. کتابهای معجز زیرزمینی و مخفیانه چاپ میشود وتعداد کسانیکه به آنها دسترسی دارند محدودند. نام او در ادارات و مراکز رسمی و دولتی ممنوع است و مزارش هنوز برکسی معلوم نیست. بودن یا نبودن حاکمیت ملی، مسئله این است.
برگرفته از فیسبوک نویسنده