ابراهیم ساوالان: تفاوت داشتن و نداشتن دولتی ملی و کارآمد
زنگه‌زور نام منطقه یا محالی است که قسمت غربی آن در ارمنستان و بخش شرقی آن در جمهوری آذربایجان واقع است و شهرهای کلبجر، لاچین، قوبادلی، جبراییل و زنگیلان مراکز شهری زنگه‌زوری هستند که به تازگی از لوث اشغال رهایی یافت.
یکی از شهرهای زنگه‌زور شرقی که درست در شانه شمالی رود آراز واقع شده زنگیلان است که تنها یک سال بعد از آزادی، زنده شدن روستاهایش را تماشا میکند و ساکنان رنجورش دوباره بدان برمیگردند. ولی آن دسته از خواهران زنگیلان که درست در ساحل جنوبی آراز واقع شده‌اند، فقط نظاره‌گر این روزهای شادند.
در ساحل جنوبی آراز و کمی این طرفتر از زنگه‌زور و زنگیلان، رود پرآبی به نام زنگمار در جریان است. وقتی از زنگمار به سمت جنوب حرکت میکنیم در بخش چایپارا و نزدیکی‌های حاجیلار در ساحل رود آغچای، روستایی به نام زنگره و دو روستا دقیقا با نامهای آشاغی زنگیلان و یوخاری زنگیلان دیده میشوند. این توالی نامهای زنگه‌زور، زنگیلان، زنگیمار، زنگره، آشاغی زنگیلان و یوخاری زنگیلان در سواحل شمالی و جنوبی آراز تصادفی نبوده، گویای آن است که همه این نامها از یک فرهنگ و تفکر سرچشمه گرفته‌اند.
زنگین در ترکی به معنی غنی و ثروتمند است که به زمینهای حاصلخیز و رودهای پرآب اطلاق میشود و همه این اسامی مشتق از لغت زنگین در ارتباط با یکدیگر و آبهای روان آن مناطق ساخته شده‌اند. علاوه بر این موارد، اسامی زیاد دیگری مانند نام شهر زنگان (زنجان) و رودخانه زنگان‌چایی، روستای زنگیل‌آوا در سراب و روستای زنگیرآوا در هشترود نیز در ارتباط با این لغت ساخته شده‌اند که فعلا همگی نظاره‌گر روزهای شاد زنگه‌زور شرقی و زنگیلان بوده، تفاوت داشتن و نداشتن دولتی ملی و کارآمد را لمس میکنند.
نویسنده: ابراهیم ساوالان
