ابراهیم ساوالان ; ایران در ادعاهای دوستی خود با آذربایجان صادق نیست.

در این روزهای منتهی به آزادی قاراباغ یادی کنیم از مرحوم پروفسور علیار صفرلی؛ سفیر آذربایجان در ایران (در سال‌های 1373 تا 1377) که به عنوان یک مقام رسمی آذربایجانی و به صورت مستند افشاگری‌های موثری در مورد حمایت‌های ایران از ارمنستان کرد.

صفرلی بارها به وزارت خارجه ایران بخاطر برخی اقداماتشان در قبال آذربایجان یادداشت اعتراضی داد. یکی از آنها یادداشت‌ها در مورد همکاری ایران با ارمنستان جهت تاراج معدن طلای شهر اشغالی کلبجر در آن سال‌ها بود. بنا به نوشته جناب سفیر «هر روز ده‌ها کامیون سنگ طلای آن معدن توسط ارامنه به ایران حمل می‌شود» که تصاویری از آنها تقدیم مقامات ذی‌صلاح گردیده است. او در نوشته‌هایش تاکید می‌کرد که ایران در ادعای دوستی خود با آذربایجان صادق نبوده و سعی دارد از طریق کمیته امداد و موسسه الهدی و تحت پوشش برخی جمعیت‌های خیریه، اقشار فقیر آذربایجان را جذب خود کرده و زمینه را برای رشد جریان‌های اسلامی و صدور یک انقلاب دینی به آن کشور مهیا سازد. 

دوره طوفانی اقامت صفرلی در ایران زیاد طول نکشید. او بدنبال دیداری که در سال 77 با مجتهد شبستری (امام جمعه تبریز) ترتیب داده و ادله‌های خود، مبنی بر نقش ایران در جنگ قاراباغ را به صورت مکتوب به او ارائه داد از ایران اخراج شد. مثل اینکه علیار صفرلی پیش از خروج از ایران یک نسخه از آن متن را (درهفت صفحه، به زبان ترکی و الفبای عربی رایج ایران) جهت انتشار در اختیار هفته‌نامه مبین (به صاحب امتیازی علی‌محمد غریبانی و مدیریت کمال مرادی) قرار داده بود. هفته‌نامه مبین از نشر آن نوشته خودداری کرده ولی ترتیبی داده بود تا نسخه‌های کپی شده آن متن بدست علاقمندان برسد. در آن متن اعتراضی نوشته شده بود که «با چشمان خود دیدم تنها در یک روز از طریق پل خدآفرین 47 کامیون حامل مواد غذایی، سلاح و مهمات به ارمنستان منتقل شد که فیلم آن کامیون‌ها نیز تقدیم جنابعالی می‌گردد».

_________

@ibrahimsavalan