آزربایجان و سول 1

ایواز طاها :

پنجشنبه شب شانزده سپتامبر در یک برنامۀ سه‌ساعته در کلاب هاوس تحت عنوان “چپ و آذربایجان” به ترکی سخن گفتم.
در این برنامه ابتدا مختصری به سه برهۀ اوج چپِ هویتی در دهه‌های بیست، چهل و انقلاب ۵۷ اشاره کردم و پس از آن تصور نادرست و متقابل اکثریت چپ کلاسیک و بیشتر فعالان حرکت ملی ‌‏دربارۀ مفهوم طبقه را کاویدم. به گمان برخی نهله‌های چپ نو طبقه یک امر ذاتی نیست و یک فاعل تکین و ممتاز به عنوان طبقۀ کارگر عاملیت تغییر اجتماعی بر عهده ندارد. اینک فاعل‌های هم‌ارز این کار را انجام می‌دهند: کارگران، فعالان محیط‌زیست، فعالان ملی، فمینیست‌ها، اقلیت‌های دینی، ضدنژادپرستان، هم‌جنس‌گرایان، ‏و غیره. این فعالیت‌ها و مبارزات تحت سیاست‌های هویتی مفصل‌بندی می‌شوند.

در بخش سوم برنامه، نظر پست‌مارکسیست‌ها مبنی بر خودآیینی سیاست، اقتصاد و اخلاق را بررسی کردم. و به گمان آنان سیاست و اخلاق روبنا و یا سایه‌ای از زیربنای اقتصادی نیستند و ماهیت خودآیین دارند.

برای روشنی افکندن بر بحث، سیاست ‏(مدیریت جامعه) را از امر سیاسی (سیاست رهایی‌بخش) جدا کردم. و با استعانت از کارل اشمیت ماهیت خودآیینی امر سیاسی را بررسی کردم. در حیطۀ اخلاق با اشاره به کارکرد لذت و میل، به بررسی ماهیت رهایی‌بخش “میل” پرداختم.

در فواصل برنامه دوستان فاضل نقدها و سوال‌هایشان را مطرح کردند و من در حد توانم برخی از آنها را پاسخ گفتم.

بحث را پنجشنبۀ این هفته پی‌خواهم گرفت⚫