نامه سرگشاده سه ائتلاف اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران به آقای جوزپ بورل، مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا
جناب آقای جوزپ بورل، نماينده عالی سیاست خارجی اتحاديه اروپا؛
با بهترین احترامها
با شروع جنبش‌های اعتراضی در سال ۱۹۷۹ در ایران مبارزات مردمی به سرانجام مطلوب نرسید و از دل کجراهه شرایط تاریخی حکومت اسلامی شکل گرفت.
از آن زمان تاکنون هزاران هزار پرونده، گزارش و شکايات بي شمار ارسال شده به سازمانهای حقوق بشری، همگی نمايانگر نقض سيستماتيک و فاحش حقوق بشر توسط رژيم جمهوری اسلامی و بازوی سياسی ـ نظامی اش، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که آسيب های جبران ناپذيری را به حقوق اساسی انسانها نه تنها درایران بلکه در گوشه گوشه دنیا بخصوص در منطقه وسیع خاورمیانه وارد ساخته است.
در اين بين اما سياستهای اتخاذی اتحاديه اروپا در مواجهه با جمهوری اسلامی ايران، عليرغم اطلاع کافی از نقض سيستماتيک حقوق بشر در ايران، رویکردی کجدار و مریز به گونه ای داشته است که در مجادلات سياسی، اولویت همواره به نفع حفظ تعاملات اقتصادی با جمهوری اسلامی در ایران تمام شده است.
جمهوری اسلامی جدا از اینکه در ایران نقض گسترده حقوق بشر را انجام می‌دهد، در خاک اروپا هم بارها دست بر ترور زده است۔ بیاد داشته باشید که در برابر تعاملی که اتحادیه اروپا با جمهوری اسلامی دارد، حسن روحانی رئیس جمهور وقت ایران در سال ٢٠١٧ رو به جامعه اروپا گفت: “اگر چشمانمان را ببندیم در ٢٤ ساعت مواد مخدر به همه شهرهای اروپا می‌رسد”.
در شرایط کنونی مسئله تلاش ایران برای دسترسی به ساخت بمب اتمی وضعیتی را ایجاد کرده است که احساس می‌شود جامعه غرب نه تنها وضعیت حقوق بشر ایران را فراموش کرده بلکه تنش‌های ایجاد شده توسط جمهوری اسلامی در سطح منطقه و جنگ‌‌های نیابتی این رژیم را نیز نادیده گرفته است.
جناب آقای بورل ؛ با گذشت بيش از چهار دهه، دستاورد جمهوری اسلامی ایران برای مردمان ايران چيزی به غير از فقر، فلاکت و جنايت نبوده و امروز مردمان بيدارو تحت فشار سیاسی و اقتصادی در ايران با جنبش های سیاسی و اجتماعی شان، بدرستی حاميان و پشتيبانان اين رژيم جهل و جنايت را نيز ازجمله مسببان فلاکت حال حاضر خود ميدانند۔
برای ما جریانات اپوزیسیون دموکراتیک ایرانی جای سوال است که چرا اتحادیه اروپا به رغم تبلیغ وتاءکید برارزشهای پایه‌ای خودمبنی بردفاع از حقوق بشر و آزادی‌های دموکراتیک و رفع تبعیض در همه ابعادش در روابط با ایران مسئله نقض حقوق بشر و تروریسم دولتی هیچ جایگاه جدی تا کنون نداشته است! ؟
از همين روی تمام آزاديخواهان داخل و خارج از کشور همصدا و همگام با اعتراضات گسترده مردمی در سراسر کشور به نابسامانی های موجود با عزمی جزم تر از هميشه پای در ميدان گذاشته و از مجامع بین المللی بویژه اتحادیه اروپا که از بدو تآسیسش درتاریخی پر افتخار در زمینه ی دموکراسی، سکولاریسم و حقوق بشرفعال بوده است، طرح و پیگیری جدی موارد نقض حقوق بشراز جمله ترور، زندان، شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی و عقیدتی و کشتار اعتراض کنندگان خیابانی در شهرهای ایران در مذاکرات با رژیم جمهوری اسلامی ایران را خواستار میباشند۔
ما امضآء کنندگان این نامه ی سرگشاده به عنوان بخشی از اپوزیسیون جمهوری خواه و دموکرات ایران، بدینوسیله ضمن انتقاد از سياستهای حمايتی اتحاديه اروپا از رژیم جمهوری اسلامی ایران ، از مسئول سیاستهای خارجه اتحاديه انتظار داریم که در اين گذار در کنارمردمان ايران قرار گرفته و در مذاکرات خود با رژیم جمهوری اسلامی ایران دفاع قاطعانه از حقوق بشر مندرج در منشور جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد را بطور جدّی دردستور کار مذاکرات خود بگنجانند۔
با احترام و سپاس پیشاپیش
کنگره ملیتهای ایران فدرال
شورای دموکراسی خواهان ایران
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
سه شنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۰ ـ ۲ نوامبر ۲۰۲۱
