مضحکه ای به نام “انتخابات” ! رأی ما نه به جمهوری اسلامی است !
یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی روز دوم اسفند برگزار خواهد شد. این انتخابات در شرائطی برگزار میشود که کشوردر یک بحران عمیق اقتصادی و سیاسی بسر برده و حکومت بیش از هر زمان دیگری با نارضایتی مردم روبرو است. در چند سال گذشته جامعه با تلاطمات بسیاری روبرو شده است، تظاهرات اعتراضی دیماه ۱۳۹۶ ، و در ادامه تظاهرات آبانماه۱۳۹۸، برخورد سعبانه حکومت با مردم در خیزش آبانماه که به کشته شدن بیش از۱۵۰۰ تن از مردم و دستگیری و زندانی شدن بیش از هفت هزار نفر انجامید، پرتاب موشک به هواپیمای مسافربری و کشته شدن ۱۷۶ سرنشین هواپیما و کتمان مسئولیت حکومت ایران در این کشتار به مدت سه روز وتداوم تظاهرات و اعتصابات کارگران و معلمان و بازنشستگان و … نشان از بحران عمیق درون جامعه ایران و ناتوانی این حکومت در پاسخگوئی به خواسته های مردم دارد.
در چهل و یک سال گذشته به تدریج نقش سیاسی مردم درجمهوری اسلامی کاهش داشته و قدرت گیری سیاسی نظامی و اقتصادی ولی فقیه و مریدانش در قدرت دولتی، تقسیم درآمدهای نفتی و ثروت اجتماعی بسمت جناح‌های قدرت رفته رفته بیشتر شده وفقر در بین اکثریت جامعه گسترش یافته است. در کنار سیاست رانتی دولت، اگر تحریمهای خارجی را هم اضافه کنیم به فلاکت باری وضع موجود در ایران می رسیم. اکثریت مردم در فقری اسیرند که نظام جمهوری اسلامی مسبب اصلی آن است
انتخابات در جمهوری اسلامی از ابتدا تا کنون غیر آزاد و گزینشی بوده است. یعنی تا کنون حق انتخاب شدن، حق سخن گفتن، حق نوشتن و انتشار آن، حق داشتن روزنامه و نشریه، حق فعالیت احزاب سیاسی و نهادهای مدنی، حق استفاده برابر از رسانه‌های عمومی برای مخالفان حکومت، وجود نداشته است.
در این انتخابات حداکثر، امکان رقابت جناح‌های درون حکومت برای حضور در نهادهایی مثل مجلس و ریاست‌جمهوری وجود داشته است. اما اکنون سالها است که دامنه این رقابت‌ها، زیر تیغ نظارت استصوابی شورای نگهبان، محدودتر شده و دخالت در انتخابات و فرمایشی کردن کامل آن، اکنون به روال عادی انتخابات تبدیل شده است.
جمهوری اسلامی به رای مردم باور ندارد و تنها می‌کوشد تا با نمایشی از مشارکت مردم به رژیم خود مشروعیت بخشد. برای حکومت اسلامی فقط جنبه تبلیغاتی مشارکت مردم مهم است و نه نتیجه انتخابات، چرا که نتیجه را خود از پیش و به صورت کنترل شده، هدایت می کند.
براین پایه مشکل امروز جامعه ایران با تعویض نمایندگان مجلس حل نمیشود، بلکه مشکل بنیادی و ساختاری است و تنها با نفی حکومت دینی و سلسله مراتب قدرت دولتی و کل نظام غیر مردمی جمهوری اسلامی است که میتوان بر مشکلات عدیده در ایران فائق آمد. برای بهبود وضع سیاسی – اقتصادی جامعه باید کلیت این نظام پوسیده و فاسد کنار رود.
بنابراین سد بزرگ پیشرفت جامعه ایران حاکمیت نظامی غیر مردمی و بشدت فاسد به نام جمهوری اسلامی است.
در جمهوری اسلامی انتخابات و تأثیرگذاری آن بر آینده زندگی مردم بیشتر جنبه شعاری، فرمایشی و نمایشی دارد و نقش اساسی در ماهیت دولت و کارکرد آن ندارد.
هموطنان گرامی !
قانون اساسی جمهوری اسلامی رسما امکان حضور دگراندیشان سیاسی – اجتماعی و مخالفان نظام اسلامی در انتخابات را منتفی ساخته است. سهم همه نیروهای سکولار و دمکرات و چپ ایران در طول حیات جمهوری اسلامی سرکوب، زندان، شکنجه، اعدام و تبعید بوده است.
اما نظام جمهوری اسلامی تنها به حذف مخالفان بسنده نکرده است، سیاست حذف مخالفان و معترضان، حتی شامل بسیاری از نیروهای درونی خود رژیم نیز شده است.
با وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی، و مشکلات کار و معیشت که دم به دم شدیتر می شود، گذران زندگی روزمره و تامین حداقل نیازهای آن به مشغله ذهنی عمده توده ها تبدیل شده است. در واقع، با توجه به ماهیت عملکرد و سیاستهای جاری خود رژیم، اکثریت مردم به روشنی دریافته اند که در صورت تداوم این بساط، عملا هیچ بهبودی در زندگی امروز و فردای آنان ممکن و میسر نیست و از این رو نیز غالبا از نمایش های ادواری آن همچون انتخابات نمایشی هم رویگردان شده اند.
هم میهنان گرامی !
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران معتقد است، که در یک جامعه آزاد، حکومت‌ها تابع رای مردم و پاسخگو به مردم هستند. در کشور ما همواره این حکومت‌ها بوده‌اند که بر بالای سر صندوق‌ها ایستاده اند و با کنترل بر آنها، رای مردم را نادیده گرفته‌اند. در جمهوری اسلامی با لغو حق عمومی انتخاب شدن و محدود نمودن آن به وابستگان به قدرت، عملا امکان دخالت آراء مردم در تحولات سیاسی محدود و محدودتر شده و دست آخر در جریان این انتخابات شاهدیم که چگونه به یک مضحکه انتخابات فرمایشی تبدیل شده است.
با تحریم این نمایش انتخابات و عدم حضور در پای صندوقهای رای، اجازه ندهیم که جمهوری اسلامی باری دیگر رای مردم را در انظار جهانیان، خرج مشروعیت بخشیدن به نظام استبدادی خود کند و در داخل کشور از آن برای ارعاب و فریبکاری استفاده نماید.
خلوت نگهداشتن حوزه‌های رای گیری و خالی گذاشتن صندوقهای رای، به سود آزادی، به سود حاکمیت مردم و در جهت تشديد مبارزه عليه استبداد حاکم و تقويت جنبش هاي اجتماعي و جنبش اعتراضي سراسري و به زیان استبداد حاکم است.
با عدم شرکت در اين انتخابات فرمايشي، اعتراض خود را عليه عدم کارآئي، فساد، رکود اقتصادي، تورم، بيکاري، فقرفزاينده، اختناق و سرکوب، عليه سياست خارجي ماجراجويانه و تنش زا که به افزايش خطر جنگ و تشديد تحريم هاي اقتصادي انجاميده است، اعلام کنيد.
نيروهاي آزاديخواه و دموکرات !
شرائط کنونی جامعه ایران و نارضایتی عمیق مردم از وضعیت کشور و این حکومت این امکان را فراهم کرده است که با تلاش اپوزیسیون دموکرات و آزادیخواه بتوان عدم شرکت در انتخابات فرمایشی را به یک جنبش عمومی تبدیل کرده و آن را به خیزش آبانماه گذشته پیوند زد و این فرصت مناسبی است برای یک قیام گسترده و هماهنگ و مشترک در این عرصه با بهره گیری از همه امکانات؛ فعال کردن شبکه های اجتماعی، اعلامیه ، تراکت، سخنرانی و .. مردم را به عدم شرکت درانتخابات و خالی گذاشتن صندوقهای رای دعوت کنیم.
“همبستگی برای آزادی و برابری در ايران” *
جمعه ۲۵ بهمن ۱۳۹۸ -۱۴ فوريه ۲۰۲۰
*- احزاب و سازمانهای تشکيل دهنده : کومه له زحمتکشان کردستان، شورای موقت سوسياليستهای چپ ايران، سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران، حزب مردم بلوچستان، حزب کومه له کردستان ايران، حزب دمکرات کردستان، حزب دمکرات کردستان ايران، حزب تضامن دمکراتيک اهواز، جنبش جمهوريخوهان دموکرات و لائيک ايران، اتحاد دمکراتيک آذربايجان – بيرليک
