«سجاد جولانی» هنرمند و فعال کم بینای تورک; شناسنامه ای برای فرزندش صادر نکردند و خودش را نیز با ضرب و جرح بازداشت کردند

«سجاد جولانی» هنرمند و فعال کم بینای تورک ساکن اردبیل که با ساز «باغلاما» اثرهای زیبایی را می آفریند و با صدای دلنشین، باعشق و علاقه از فرهنگ، تاریخ، هنر و ادبیات ملتی دفاع می کند که مرکزگرایان راسیست کمر به حذف و نابودی آن بسته اند. او کم بیناست اما بینشی فراتر از مسئولین، قضات و نیروهای امنیتی اطلاعاتی دارد که چشم بر حقوق ملل و حقایق اجتماعی بسته اند و تنها کارکردشان خاموش کردن صدای آزادی خواهان با مشت آهنین می باشد.
فرم موسیقی آقای جولانی اعتراضی است ، سجاد از طرف ملت تورک ، از تبعیضهای نژادی،نابرابریهای اجتماعی، اقتصاد فلاکت زده، نابودی محیط زیست، از حقوق زنان و تحصیل به زبان مادری و در معنای واقعی از دردها و اندوه های جامعه می نالد و میخواند.
او نمونه ای از هزاران تورک آذربایجانی ست که معترض به سیاستهای سانترالیستی، راسیستی و فارسی سازی اجباری در ایران می باشد.
نزدیک به چهار ماه است که نام تورکی فرزندش در شناسنامه درج نشده است. او از حق طبیعی والدین مبنی بر نامگذاری فرزندان محروم گشته است. همانند محروم بودن از حق آموزش به زبان مادری، حق تعیین سرنوشت، حق داشتن رفاه و زندگی آزادانه.
«آییل» به معنای (بیدار شو) نامی است که سجاد جولانی برای فرزندش انتخاب کرده است. اما مسئولین ثبت احوال به سفارش اداره کل اطلاعات استان اردبیل از دادن شناسنامه  امتناع می ورزند و مسئولین در جواب پیگیریهای خانواده جولانی گفته بودند که : دو نفر در تهران هستند که نامها را انتخاب میکنند و اگر نامی به غیر از نامهای پیشنهادی این دو نفر باشد شناسنامه ای نیز صادر نمی گردد.
پیشتر سجاد جولانی نیز با انتشار ویدئویی اعتراض خود را به رفتارهای ثبت احوال نشان داده بود. این ستم ها شاخص هایی بر وجود تارهای عنکبوتی راسیزم در کشور کثیرالمله می باشند.

اکنون هیچ خبری از سجاد جولانی که از تاریخ ۸ مهر ماه ۹۹ به همراه ۱۰ تن دیگر از فعالین ملی مدنی تورک  که در پارک «جیرال» اردبیل بازداشت شده بودند، وجود ندارد.
نام فرزندش قریب ۴ ماه است که به ثبت رسمی نرسیده و خود وی را نیز با ضرب و جرح شدید بازداشت کردند.
امروز در تقویم ایران روز عصای سفید است روز حمایت از نابینایان و کم بینایان کشور, جا دارد در همین روز از مسئولین قضایی و کشوری پرسید که آیا جای هنرمند کم بینا که قلبش برای ملت می تپد، زندان است ؟ آیا جای کسانی که از آزادی خاک اشغال شده همزبانان و هم دینان حمایت می کنند و به سیاست های دولت اشغالگر ارمنستان و حامیانشان اعتراض می کنند، زندان است؟
در کجای این کره خاکی والدین از حق نامگذاری فرزندان محروم می شوند؟

نام ها، اسامی و نمادها، ارزش های مجموعه های فرهنگی هستند، حفظ و ترویج آنها وظیفه هر فرد آگاه می باشد.
مبارزه در هر عرصه ای برای بقا و احقاق حق ادامه خواهد داشت، سرکوب و بازداشت هیچ جریان محق را از راه آزادی بازنخواهد داشت
#ArcHumanRights
http://www.arcdh.eu/

Telegram and Instagram: @ArcHumanRights