حزب دمکرات کردستان ایران و سیاست خیانت به جبهه متحد خلق ها
بیانیه سیاسی شماره ۲
درباره مناسبات آذربایجان و کردستان
در تاریخ 13 اردیبهشت 1401 سایت رسمی حزب دمکرات کردستان ایران، “کوردستان میدیا” خبر بسیار کوتاهی را تحت عنوان ” شعار مرگ بر خامنەای این بار بر روی دیوار ساختمان اطلاعات ارومیە حک شد” را منتشر کرد. کوردستان میدیا با تحریفی سخیف در متن خبر، مذبوحانه کوشیده است که “اورمیه” مرکز آذربایجان غربی را بخشی از خاک کردستان نشان دهد. منبع خبر خبرگزاری هراناست. در این منبع از واژه “کردستان” خبری نیست. اما سایت “کوردستان میدیا” با افزدون دو کلمه (در کوردستان) خواسته است با تحریفی موزیانه به دروغ اورمیه جزو کردستان صحه بگذارد.
آغاز و نهایت خبر تحریف شده مذکور در “کوردستان میدیا” چنین آمده است:
” افراد ناشناس و از مخالفین رژیم ولایت فقیە اشغالگر در کوردستان، با ورود بە منطقە حفاظت شدە اطلاعات شهرستان ارومیە بر روی ساختمان این نهاد امنیتی رژیم با وجود جو امنیتی شدید شعار”مرگ بر خامنەای” نوشتند…
با وجود میلیتاریزە بودن کامل کوردستان رژیم ایران هیچ وقت در این سرزمین اشغالی امنیت و پایگاهی نداشتە است و این چنین فعالیت‌های تبلیغاتی نیز مهر تاییدی بر عدم مشروعیت این رژیم در کوردستان است.” (پایان خبر تحریف شده)
پیش از این بارها و بارها چه در قالب گفتگوهای دوستانه با رهبران و کادرهای حزب دمکرات کردستان ایران و چه در قالب مقالات انتقادی در مطبوعات، بطور عیان و آشکار سیاست ادعاهای ارضی حزب دمکرات کردستان ایران را سیاستی در ضدیت با همبستگی خلق ها در ایران و سیاستی در ضدیت با مبارزه متحد علیه رژیم جمهوری اسلامی، حتی سیاستی در تعارض با اتحاد عمل دو جنبش ملی ترک و کرد، ارزیابی کرده ایم. این درحالیست که احزاب عضو در کنگره ملیتهای ایران فدرال با امضای قطعنامهء ایی در خصوص حدود و ثغور ارضی در ایران توافق کرده اند که: “طرح ادعاهای ارضی (پیش از تغییر رژیم جمهوری اسلامی ایران) در عمل با تشدید تضاد میان جنبشهای سیاسی ملیتهای ساکن در ایران، عملا خدمت به جمهوری اسلامی ایران است”. (۳)
اما حزب دمکرات کردستان ایران همچنان با لجاجت و تحریف خبرها و انعکاس چندش آور آنها در مطبوعات خود آشکارا و عملا ذهن پیشمرگه های این حزب را برای تصرف نظامی اورمیه در روز مبادا آماده میکند! غافل از اینکه این حزب تجارب بسیار تلخی از این نوع سیاست و عملیات را در کوله بار تاریخی خود دارد. از این تجارب بسیار تلخ و خونین تصمیم به برگزاری تظاهرات مسلحانه در کردیزه کردن شهر سولدوز (نقده) در سال 1358 بود که به یک درگیرخونین در آن شهر راه برد و بالاخره بعد از سه روز درگیری میان پیشمرگان کرد با اهالی ترک این شهر، پای نیروهای سرکوب رژیم جمهوری اسلامی را به سولدوز (نقده) کشاند و زمینه های حوادث خونین بعدی فراهم ساخت.
اینک دوباره گردانندگان “کوردستان میدیا” و شاید بخشی از بدنه حزب دمکرات کردستان ایران با دیدگاهی اولتراناسیونالیستی با صدای بلند بر طبل تصرف نظامی شهر اورمیه و الحاق آن به کردستان می کوبند. حیرت انگیز است که رهبران حزب دمکرات کردستان ایران نتایج فاجعه بار چنین تصورات خیالی و ماجراجویانه را نمیتوانند ارزیابی کنند. هولناکتر اینکه رهبری حزب قادر به درک تاثیرات ویرانگر چنین سیاست ماجراجویانه در برهم خوردن اتحاد عمل سیاسی میان جنبش های ملی کرد و ترک در مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی ایران نیست. حزب دمکرات کردستان ایران با ادعاهای ارضی نسبت به اورمیه تنش و حتی تخاصم در جبهه خلق ها را تشدید میکند و عملا در جهت تضعیف جبهه مخالفین رژیم آخوندی است. حزب دمکرات کردستان ایران با وجود اینکه ظاهرا مخالف گسترش میلیتاریسم در منطقه کردستان است، اما با این ادعاهای ارضی جنبش ملی ترک در آذربایجان را به مسلح شدن برای دفاع از اورمیه مجبور میکند. این ماجراجویانه ترین و حتی میتوانم بگویم خونین ترین راهی است که حزب دمکرات کردستان ایران در مناسبات اش با آذربایجان و خلق ترک انتخاب کرده است. راهی که به سادگی حزب دمکرات کردستان ایران را در دام طرحهای تفرقه افکنانه و رزیلانهء وزارت اطلاعات رژیم جمهوری اسلامی می اندازد.
حقیقتا قابل فهم نیست که حزب دمکرات کردستان ایران با تمامی سوابق سیاسی اش، حتی سوابقی بسیار درخشان در تاسیس جمهوری مهاباد در کنار فرقه دمکرات آذربایجان و عمل متحدانه آنها علیه رژیم شاه، چگونه امروز سناریوهای وحشت و حتی جنایت برای تصرف اورمیه را در سر می پروراند و آینده ایی بس خونین در آذربایجان غربی را در برنامه خود می گنجاند؟ آیا این سیاست حزب دمکرات کردستان ایران خیانت به راهی نیست که قاضی محمد در مناسبات اش با پیشه وری و اتحاد کردستان و آذربایجان در پیش گرفته بود؟
ما خلق های دربند و اسیر، ما خلق های اسیر استعمار داخلی در ایران راه بسیار پرسنگلاخی برای رهایی و آزادی خلق هایمان در پیش داریم. کوچکترین لغزش از یک مبارزهء جدی علیه دولت مرکز ایران، بزرگترین فرصت را برای سرکوب خلق های غیرفارس برای آنها ایجاد خواهد کرد. تجربه شکست خونین را جنبش ملی کرد یکبار در سال 1358 خود تجربه کرده است. ما همچنان از رهبران و کادرهای دمکرات و تاثیرگذار حزب دمکرات کردستان ایران می خواهیم که قطعنامه حدود و ثغور ارضی کنگره ملیتهای ایران فدرال را بسیار جدی تلقی کنند و آن را در مناسباتشان با جنبش ملی ترک به سرلوحه سیاستهای حزبی خود تبدیل کنند و از ادعاهای ارضی با پخش خبرهای تحریف شده بی رمق و حتی کودکانه بشدت دوری جویند و تنها و تنها به اتحاد عملی جدی با جنبش ملی ترک بیاندیشند. با اندکی دقت میتوان دریافت که راه رهایی خلق ها از استعمار داخلی در ایران تنها و تنها درمناسبات محکم و خلل ناپذیر جنبش های ملی متعلق به خلق های غیرفارس است. شاید یادآوری این مهم ضروری باشد که بدانیم، بدون ورود جدی خلق ترک در آذربایجان و مرکز (تهران و کرج) به مبارزه رهایی بخش ملی، رهایی دیگر خلق های غیرفارس از چنگال دژخیمان کنونی و برقراری نظامی دمکراتیک و فدرال در ایران بدون رژیم جمهوری اسلامی مقدور و میسر نخواهد شد. و دقیقا به همین دلیل نیز هست که میگوییم اگر میخواهیم موثر عمل کنیم، سطح تنش میان جنبش های سیاسی متعلق به خلق های غیرفارس را باید به صفر برسانیم و از این طریق است که میتوانیم به روابط میان جنبشهای سیاسی متعلق به خلقهای غیرفارس استحکام و یکپارچگی بیشتری بدهیم.
باشد که توصیه هامان جدی تلقی شود…
اتحاد دمکراتیک آذربایجان– بیرلیک
2022.05.04
1)خبر جعلی :
2) خبر اصلی :
https://www.hra-news.org/2022/hranews/a-34679/?tg_rhash=22a41dd9689763
