درباره تنش درونی حزب کومله کردستان – یونس شاملی
خبر هولناک باختن جان دو پیشمرگه کومله و زخمی شدن تعداد دیگری در مقر حزب کوملهٔ کردستان دراقلیم کردستان عراق، حیرت و تاسف همگانی را برانگیخت و ارتقا اختلافات فکری به یک تنش نظامی ازسوی جریانات سیاسی نزدیک به کومله تقببح شد و از هر دو طرف اختلاف دعوت شد که برای حلاختلافات درونی از روشهای مسالمت آمیزی استفاده کنند.
اختلافات درونی در یک حزب سیاسی و حتی یک جنبش سیاسی، بویژه اگر این جنبش سیاسی مربوط به جنبش ملی خلقی در زنجیر استعمار داخلی دریک کشور باشد، تنها و تنها و تنها یک راه حل دارد و آن حل اختلاف، حتی اختلاف در هر سطحی را، باتکیه بر روشهای مسالمت آمیز است. برای یک نیروی مترقی، دمکراسی خواه که قاعدتا باید انساندوستهم باشد دست بردن به سلاح برای حل اختلافات سیاسی و شلیک به رفیق و همرزم دیروز، بغایت هولناک وو غیرقابل بخشش است.
خلق‌های ساکن در ایران در طول صد سال گذشته و خصوصا در ۴۵ سال اخیر حاکمیت مافوق ارتجاعیجمهوری اسلامی قربانی خشونت از هر نوع‌اش بوده اند. در طول چهل و اندی سال گذشته چه از طریقاجرای احکام اعدام و چه خشونت‌هایی که در برخورد با معترضین خون هزاران انسان را بر کف خیابانهاجاری ساخته است، نمونه برجستهٔ‌ایی از وحشیت غیرقابل توصیف و توجیح.
اینک اما گرفتن جان کسانیکه علیه رژیم جمهوری اسلامی مبارزه میکنند و سال‌های طولانی زندگی خود رابرای مبارزه با رژیم تلف کرده‌اند اصلا و ابدا قابل بخشش نیست.
احزاب کردی بیش از هر جریان دیگری در ایران قربانی خشونت درونی خود بوده‌اند و تجارب بسیار تلخیدر این زمینه دارند. حتی در میان سازمانهای سیاسی مرکز نیز تنش و جدایی به خشونت غیرمتعارف راهبرده است. انشعاب چپ کمونیستی در درون سازمان مجاهدین خلق و خشونتی که برای گرفتن جان رفقایدیروزشان بکار بردند شرمگینی تاریخی را برای بازماندگانشان به ارث گذاشت. همچنین درگیری‌هایمسلحانهٔ و خونین حزب دمکرات کردستان و سازمان کومله آن زمان برای رهبران سیاسی کومله چهتجربه‌ای آموخته است؟ اگر یک پیشمرگه بر سر اختلافات فکری بر رفیق دیروز خود سلاح می کشد و حتیشلیک میکند و جان رفقای حزبی خود را می‌گیرد، چگون میتواند نیروی سیاسی قابل اطمینانی برایتاسیس فدرالیسم و دمکراسی در فردای سیاسی به حساب بیاید؟
طرف دیگر خبر تنش نظامی درون حزبی کوملهٔ تاثیر بسیار مخربی بر افکار عمومی و نتیجتا دلسردی درمبارزه با رژیم جمهوری اسلامی را دامن میزند و فرصت طلایی برای رژیم جهت ضد تبلیغ علیه جنبش عمومی و انقلابی را فراهم میاورد.
تاثیر مخرب دیگر این درگیری خشونت‌بار، متزلزل کردن جایگاه جنبشهای ملی- دمکراتیک متعلق بهخلق‌های غیرفارس در اذهان عمومی است. جنبش ملی کرد و دیگر جنبشهای متعلق به خلق‌های اسیر درطول سال‌های طولانی فشار استعمار داخلی را بر گردهٔ خود حس کرده‌اند، انتشار خبر خشونت و مرگ درمقر احزاب سیاسی متعلق به جنبش ملی کرد، نه تنها به اعتبار سیاسی جنبش ملی کرد صدمه میزند،بلکه این صدمه تمامی جنبشهای ملی متعلق به خلق‌های غیرفارس را نیز تحت تاثیر خود قرار میدهد.
میشود حدس زد که بازماندگان خشونت غیر متعارف اخیر اینک چه دردی را تحمل میکنند و صد البته کههمدردی تمامی کسانی را میخواهند که قربانی خشونت بوده‌اند. ضمن همدردی با بازماندگان دوجانباختهٔ تنش درونی کومله و زخمی شدگان حادثه، بایستی تمامی احزاب سیاسی، بویژه احزاب وسازمانهای سیاسی با مشی مسلحانه را به بازاندیشی در مناسبات درون تشکیلاتی خود دعوت کرد.
۲۰۲۳-۰۶-۲۳
